cōnsentāneus (feminine cōnsentānea, neuter cōnsentāneum, adverb cōnsentāneē); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | cōnsentāneus | cōnsentānea | cōnsentāneum | cōnsentāneī | cōnsentāneae | cōnsentānea | |
genitive | cōnsentāneī | cōnsentāneae | cōnsentāneī | cōnsentāneōrum | cōnsentāneārum | cōnsentāneōrum | |
dative | cōnsentāneō | cōnsentāneae | cōnsentāneō | cōnsentāneīs | |||
accusative | cōnsentāneum | cōnsentāneam | cōnsentāneum | cōnsentāneōs | cōnsentāneās | cōnsentānea | |
ablative | cōnsentāneō | cōnsentāneā | cōnsentāneō | cōnsentāneīs | |||
vocative | cōnsentānee | cōnsentānea | cōnsentāneum | cōnsentāneī | cōnsentāneae | cōnsentānea |