cōnspicillātus (feminine cōnspicillāta, neuter cōnspicillātum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | cōnspicillātus | cōnspicillāta | cōnspicillātum | cōnspicillātī | cōnspicillātae | cōnspicillāta | |
genitive | cōnspicillātī | cōnspicillātae | cōnspicillātī | cōnspicillātōrum | cōnspicillātārum | cōnspicillātōrum | |
dative | cōnspicillātō | cōnspicillātae | cōnspicillātō | cōnspicillātīs | |||
accusative | cōnspicillātum | cōnspicillātam | cōnspicillātum | cōnspicillātōs | cōnspicillātās | cōnspicillāta | |
ablative | cōnspicillātō | cōnspicillātā | cōnspicillātō | cōnspicillātīs | |||
vocative | cōnspicillāte | cōnspicillāta | cōnspicillātum | cōnspicillātī | cōnspicillātae | cōnspicillāta |