From contrādīcō (“I speak against; contradict”) + -bilis, from contrā (“against”) + dīcō (“I say, speak”).
contrādīcibilis (neuter contrādīcibile); third-declension two-termination adjective
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | contrādīcibilis | contrādīcibile | contrādīcibilēs | contrādīcibilia | |
Genitive | contrādīcibilis | contrādīcibilium | |||
Dative | contrādīcibilī | contrādīcibilibus | |||
Accusative | contrādīcibilem | contrādīcibile | contrādīcibilēs contrādīcibilīs |
contrādīcibilia | |
Ablative | contrādīcibilī | contrādīcibilibus | |||
Vocative | contrādīcibilis | contrādīcibile | contrādīcibilēs | contrādīcibilia |