From contrādīcō.
contrādictus (feminine contrādicta, neuter contrādictum); first/second-declension participle
{{rfdef}}
.First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | contrādictus | contrādicta | contrādictum | contrādictī | contrādictae | contrādicta | |
Genitive | contrādictī | contrādictae | contrādictī | contrādictōrum | contrādictārum | contrādictōrum | |
Dative | contrādictō | contrādictō | contrādictīs | ||||
Accusative | contrādictum | contrādictam | contrādictum | contrādictōs | contrādictās | contrādicta | |
Ablative | contrādictō | contrādictā | contrādictō | contrādictīs | |||
Vocative | contrādicte | contrādicta | contrādictum | contrādictī | contrādictae | contrādicta |