Chemical element | |
---|---|
Sn | |
Previous: indiu (In) | |
Next: antimoniu, stibiu (Sb) |
Borrowed from Old Church Slavonic коситеръ (kositerŭ), from Greek κασσίτερος (kassíteros).
cositor n (uncountable)
Cositor is not used to refer to tin in a chemical context, or such usage is extremely dated; rather, the word refers to tin as a material.
singular only | indefinite | definite |
---|---|---|
nominative-accusative | cositor | cositorul |
genitive-dative | cositor | cositorului |
vocative | cositorule |
From cosi (“to reap”) + -tor.
cositor m or n (feminine singular cositoare, masculine plural cositori, feminine and neuter plural cositoare)
singular | plural | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
nominative- accusative |
indefinite | cositor | cositoare | cositori | cositoare | |||
definite | cositorul | cositoarea | cositorii | cositoarele | ||||
genitive- dative |
indefinite | cositor | cositoare | cositori | cositoare | |||
definite | cositorului | cositoarei | cositorilor | cositoarelor |
cositor m (plural cositori)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | ||
nominative-accusative | cositor | cositorul | cositori | cositorii | |
genitive-dative | cositor | cositorului | cositori | cositorilor | |
vocative | cositorule | cositorilor |