Hello, you have come here looking for the meaning of the word
cráigh. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
cráigh, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
cráigh in singular and plural. Everything you need to know about the word
cráigh you have here. The definition of the word
cráigh will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
cráigh, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Irish
Etymology
From Middle Irish cráidid, from Old Irish *cráidid (whence do·accrádi (“to provoke, exasperate”)). A denominative verb derived from its verbal noun (Modern Irish crá). Cognate with Scottish Gaelic cràidh.
Pronunciation
Verb
cráigh (present analytic cránn, future analytic cráfaidh, verbal noun crá, past participle cráite)
- (transitive) agonize, torment, annoy; trouble, distress, grieve
- Synonyms: céas, ciap
- Ná bí do mo chrá. ― Don’t annoy me.
- an bhean a chráigh mo chroí ― the woman who has troubled my heart; the woman who broke my heart
Conjugation
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
cráim
|
cránn tú; cráir†
|
cránn sé, sí
|
cráimid
|
cránn sibh
|
cránn siad; cráid†
|
a chránn; a chrás / a gcránn*
|
cráitear
|
past
|
chráigh mé; chrás
|
chráigh tú; chráis
|
chráigh sé, sí
|
chrámar; chráigh muid
|
chráigh sibh; chrábhair
|
chráigh siad; chrádar
|
a chráigh / ar chráigh*
|
crádh
|
past habitual
|
chráinn / gcráinn‡‡
|
chráiteá / gcráiteᇇ
|
chrádh sé, sí / gcrádh sé, s퇇
|
chráimis; chrádh muid / gcráimis‡‡; gcrádh muid‡‡
|
chrádh sibh / gcrádh sibh‡‡
|
chráidís; chrádh siad / gcráidís‡‡; gcrádh siad‡‡
|
a chrádh / a gcrádh*
|
chráití / gcráit퇇
|
future
|
cráfaidh mé; cráfad
|
cráfaidh tú; cráfair†
|
cráfaidh sé, sí
|
cráfaimid; cráfaidh muid
|
cráfaidh sibh
|
cráfaidh siad; cráfaid†
|
a chráfaidh; a chráfas / a gcráfaidh*
|
cráfar
|
conditional
|
chráfainn / gcráfainn‡‡
|
chráfá / gcráfᇇ
|
chráfadh sé, sí / gcráfadh sé, s퇇
|
chráfaimis; chráfadh muid / gcráfaimis‡‡; gcráfadh muid‡‡
|
chráfadh sibh / gcráfadh sibh‡‡
|
chráfaidís; chráfadh siad / gcráfaidís‡‡; gcráfadh siad‡‡
|
a chráfadh / a gcráfadh*
|
chráfaí / gcráfa퇇
|
subjunctive
|
present
|
go gcrá mé; go gcrád†
|
go gcrá tú; go gcráir†
|
go gcrá sé, sí
|
go gcráimid; go gcrá muid
|
go gcrá sibh
|
go gcrá siad; go gcráid†
|
—
|
go gcráitear
|
past
|
dá gcráinn
|
dá gcráiteá
|
dá gcrádh sé, sí
|
dá gcráimis; dá gcrádh muid
|
dá gcrádh sibh
|
dá gcráidís; dá gcrádh siad
|
—
|
dá gcráití
|
imperative
|
cráim
|
cráigh
|
crádh sé, sí
|
cráimis
|
cráigí; cráidh†
|
cráidís
|
—
|
cráitear
|
verbal noun
|
crá
|
past participle
|
cráite
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
cráigh
|
chráigh
|
gcráigh
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|
References
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “cráigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Dinneen, Patrick S. (1904) “cráḋaim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 187
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “cráigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “cráigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024