From csésze + -i (possessive suffix).
csészéi
Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | csészéi |
accusative | — | csészéit |
dative | — | csészéinek |
instrumental | — | csészéivel |
causal-final | — | csészéiért |
translative | — | csészéivé |
terminative | — | csészéiig |
essive-formal | — | csészéiként |
essive-modal | — | csészéiül |
inessive | — | csészéiben |
superessive | — | csészéin |
adessive | — | csészéinél |
illative | — | csészéibe |
sublative | — | csészéire |
allative | — | csészéihez |
elative | — | csészéiből |
delative | — | csészéiről |
ablative | — | csészéitől |
non-attributive possessive - singular |
— | csészéié |
non-attributive possessive - plural |
— | csészéiéi |