From csésze + -im (possessive suffix).
csészéim
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | — | csészéim |
accusative | — | csészéimet |
dative | — | csészéimnek |
instrumental | — | csészéimmel |
causal-final | — | csészéimért |
translative | — | csészéimmé |
terminative | — | csészéimig |
essive-formal | — | csészéimként |
essive-modal | — | csészéimül |
inessive | — | csészéimben |
superessive | — | csészéimen |
adessive | — | csészéimnél |
illative | — | csészéimbe |
sublative | — | csészéimre |
allative | — | csészéimhez |
elative | — | csészéimből |
delative | — | csészéimről |
ablative | — | csészéimtől |
non-attributive possessive – singular |
— | csészéimé |
non-attributive possessive – plural |
— | csészéiméi |