Borrowed from Latin cubitus. Doublet of cubit.
cubitus (plural cubiti)
Unadapted borrowing from Latin cubitus. Doublet of coude.
cubitus m (plural cubitus)
Perfect passive participle of cubō (“lie down, recline”).
cubitus (feminine cubita, neuter cubitum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cubitus | cubita | cubitum | cubitī | cubitae | cubita | |
Genitive | cubitī | cubitae | cubitī | cubitōrum | cubitārum | cubitōrum | |
Dative | cubitō | cubitō | cubitīs | ||||
Accusative | cubitum | cubitam | cubitum | cubitōs | cubitās | cubita | |
Ablative | cubitō | cubitā | cubitō | cubitīs | |||
Vocative | cubite | cubita | cubitum | cubitī | cubitae | cubita |
cubitus m (genitive cubitūs); fourth declension
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cubitus | cubitūs |
Genitive | cubitūs | cubituum |
Dative | cubituī | cubitibus |
Accusative | cubitum | cubitūs |
Ablative | cubitū | cubitibus |
Vocative | cubitus | cubitūs |
cubitus m (genitive cubitī); second declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cubitus | cubitī |
Genitive | cubitī | cubitōrum |
Dative | cubitō | cubitīs |
Accusative | cubitum | cubitōs |
Ablative | cubitō | cubitīs |
Vocative | cubite | cubitī |
cubitus n (uncountable)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) cubitus | cubitusul |
genitive/dative | (unui) cubitus | cubitusului |
vocative | cubitusule |