Inherited from Proto-Slavic *čarovьnikъ. By surface analysis, czarować (“to cast spells”) + -nik.
czarownik m pers (female equivalent czarownica)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | czarownik | czarownicy/czarowniki (deprecative) |
genitive | czarownika | czarowników |
dative | czarownikowi | czarownikom |
accusative | czarownika | czarowników |
instrumental | czarownikiem | czarownikami |
locative | czarowniku | czarownikach |
vocative | czarowniku | czarownicy |
czarownik m animal
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | czarownik | czarowniki |
genitive | czarownika | czarowników |
dative | czarownikowi | czarownikom |
accusative | czarownika | czarowniki |
instrumental | czarownikiem | czarownikami |
locative | czarowniku | czarownikach |
vocative | czarowniku | czarowniki |