From Däitsch + Sprooch + -eg, after German deutschsprachig.
däitschsproocheg (masculine däitschsproochegen, neuter däitschsproochegt, not comparable)
number and gender | singular | plural | |||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | all genders | ||
predicative | hien ass däitschsproocheg | si ass däitschsproocheg | et ass däitschsproocheg | si si(nn) däitschsproocheg | |
nominative / accusative |
attributive and/or after determiner | däitschsproochegen | däitschsproocheg | däitschsproochegt | däitschsproocheg |
independent without determiner | däitschsproocheges | däitschsproocheger | |||
dative | after any declined word | däitschsproochegen | däitschsproocheger | däitschsproochegen | däitschsproochegen |
as first declined word | däitschsproochegem | däitschsproochegem |