From dúkur (“fabric, cloth”) + hnífur (“knife”).
dúkahnífur m (genitive singular dúkahnífs, nominative plural dúkahnífar)
m-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | dúkahnífur | dúkahnífurinn | dúkahnífar | dúkahnífarnir |
accusative | dúkahníf | dúkahnífinn | dúkahnífa | dúkahnífana |
dative | dúkahnífi / dúkahníf | dúkahnífnum | dúkahnífum | dúkahnífunum |
genitive | dúkahnífs | dúkahnífsins | dúkahnífa | dúkahnífanna |