From German Duvetine, from French duvetine (“duvetyne”), from duvet (“down”).
düftin (usually uncountable, plural düftinek)
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | düftin | düftinek |
accusative | düftint | düftineket |
dative | düftinnek | düftineknek |
instrumental | düftinnel | düftinekkel |
causal-final | düftinért | düftinekért |
translative | düftinné | düftinekké |
terminative | düftinig | düftinekig |
essive-formal | düftinként | düftinekként |
essive-modal | — | — |
inessive | düftinben | düftinekben |
superessive | düftinen | düftineken |
adessive | düftinnél | düftineknél |
illative | düftinbe | düftinekbe |
sublative | düftinre | düftinekre |
allative | düftinhez | düftinekhez |
elative | düftinből | düftinekből |
delative | düftinről | düftinekről |
ablative | düftintől | düftinektől |
non-attributive possessive - singular |
düftiné | düftineké |
non-attributive possessive - plural |
düftinéi | düftinekéi |
Possessive forms of düftin | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | düftinem | düftinjeim |
2nd person sing. | düftined | düftinjeid |
3rd person sing. | düftinje | düftinjei |
1st person plural | düftinünk | düftinjeink |
2nd person plural | düftinetek | düftinjeitek |
3rd person plural | düftinjük | düftinjeik |