From Ottoman Turkish دعوتیه (da'vetiye).
davetiye (definite accusative davetiyeyi, plural davetiyeler)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | davetiye | |
Definite accusative | davetiyeyi | |
Singular | Plural | |
Nominative | davetiye | davetiyeler |
Definite accusative | davetiyeyi | davetiyeleri |
Dative | davetiyeye | davetiyelere |
Locative | davetiyede | davetiyelerde |
Ablative | davetiyeden | davetiyelerden |
Genitive | davetiyenin | davetiyelerin |