Learned borrowing from Latin debilis (“weak, frail, feeble”).
debil m
Inherited from Spanish débil (“weak”).
debil
debil m anim
debil
Inflection of debil | |||
---|---|---|---|
Positive | Comparative | Superlative | |
Indefinte common singular | debil | — | —2 |
Indefinite neuter singular | debilt | — | —2 |
Plural | debile | — | —2 |
Definite attributive1 | debile | — | — |
1) When an adjective is applied predicatively to something definite, the corresponding "indefinite" form is used. 2) The "indefinite" superlatives may not be used attributively. |
debil (strong nominative masculine singular debiler, comparative debiler, superlative am debilsten)
number & gender | singular | plural | |||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | |||
predicative | er ist debil | sie ist debil | es ist debil | sie sind debil | |
strong declension (without article) |
nominative | debiler | debile | debiles | debile |
genitive | debilen | debiler | debilen | debiler | |
dative | debilem | debiler | debilem | debilen | |
accusative | debilen | debile | debiles | debile | |
weak declension (with definite article) |
nominative | der debile | die debile | das debile | die debilen |
genitive | des debilen | der debilen | des debilen | der debilen | |
dative | dem debilen | der debilen | dem debilen | den debilen | |
accusative | den debilen | die debile | das debile | die debilen | |
mixed declension (with indefinite article) |
nominative | ein debiler | eine debile | ein debiles | (keine) debilen |
genitive | eines debilen | einer debilen | eines debilen | (keiner) debilen | |
dative | einem debilen | einer debilen | einem debilen | (keinen) debilen | |
accusative | einen debilen | eine debile | ein debiles | (keine) debilen |
number & gender | singular | plural | |||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | |||
predicative | er ist debiler | sie ist debiler | es ist debiler | sie sind debiler | |
strong declension (without article) |
nominative | debilerer | debilere | debileres | debilere |
genitive | debileren | debilerer | debileren | debilerer | |
dative | debilerem | debilerer | debilerem | debileren | |
accusative | debileren | debilere | debileres | debilere | |
weak declension (with definite article) |
nominative | der debilere | die debilere | das debilere | die debileren |
genitive | des debileren | der debileren | des debileren | der debileren | |
dative | dem debileren | der debileren | dem debileren | den debileren | |
accusative | den debileren | die debilere | das debilere | die debileren | |
mixed declension (with indefinite article) |
nominative | ein debilerer | eine debilere | ein debileres | (keine) debileren |
genitive | eines debileren | einer debileren | eines debileren | (keiner) debileren | |
dative | einem debileren | einer debileren | einem debileren | (keinen) debileren | |
accusative | einen debileren | eine debilere | ein debileres | (keine) debileren |
From Latin dēbilis. Attested from the 13th century.[1]
debil m (feminine singular debila, masculine plural debils, feminine plural debilas)
Learned borrowing from Latin debilis.
debil m pers (female equivalent debilka)
Borrowed from French débile, from Latin debilis.
Audio: | (file) |
debil m or n (feminine singular debilă, masculine plural debili, feminine and neuter plural debile)
dèbīl m (Cyrillic spelling дѐбӣл)
In obsolete medical usage, "debil" denoted the mildest level of developmental disability. More severe levels were denoted by the words imbecil and idiot.
Borrowed from Latin debilis. Used since the 1920s.
debil (not comparable)
Inflection of debil | |||
---|---|---|---|
Indefinite | Positive | Comparative | Superlative2 |
Common singular | debil | — | — |
Neuter singular | debilt | — | — |
Plural | debila | — | — |
Masculine plural3 | debile | — | — |
Definite | Positive | Comparative | Superlative |
Masculine singular1 | debile | — | — |
All | debila | — | — |
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine. 2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative. 3) Dated or archaic |
debil (medicine)
present tense | ||||
---|---|---|---|---|
positive, declarative |
positive, interrogative |
negative, declarative |
negative, interrogative | |
ben (I am) | debilim | debil miyim? | debil değilim | debil değil miyim? |
sen (you are) | debilsin | debil misin? | debil değilsin | debil değil misin? |
o (he/she/it is) | debil / debildir | debil mi? | debil değil | debil değil mi? |
biz (we are) | debiliz | debil miyiz? | debil değiliz | debil değil miyiz? |
siz (you are) | debilsiniz | debil misiniz? | debil değilsiniz | debil değil misiniz? |
onlar (they are) | debil(ler) | debil(ler) mi? | debil değil(ler) | debil değiller mi? |
past tense | ||||
positive, declarative |
positive, interrogative |
negative, declarative |
negative, interrogative | |
ben (I was) | debildim | debil miydim? | debil değildim | debil değil miydim? |
sen (you were) | debildin | debil miydin? | debil değildin | debil değil miydin? |
o (he/she/it was) | debildi | debil miydi? | debil değildi | debil değil miydi? |
biz (we were) | debildik | debil miydik? | debil değildik | debil değil miydik? |
siz (you were) | debildiniz | debil miydiniz? | debil değildiniz | debil değil miydiniz? |
onlar (they were) | debildiler | debil miydiler? | debil değildi(ler) / değillerdi | debil değil miydiler? |
indirect past | ||||
positive, declarative |
positive, interrogative |
negative, declarative |
negative, interrogative | |
ben (I was) | debilmişim | debil miymişim? | debil değilmişim | debil değil miymişim? |
sen (you were) | debilmişsin | debil miymişsin? | debil değilmişsin | debil değil miymişsin? |
o (he/she/it was) | debilmiş | debil miymiş? | debil değilmiş | debil değil miymiş? |
biz (we were) | debilmişiz | debil miymişiz? | debil değilmişiz | debil değil miymişiz? |
siz (you were) | debilmişsiniz | debil miymişsiniz? | debil değilmişsiniz | debil değil miymişsiniz? |
onlar (they were) | debilmişler | debil miymişler? | debil değilmiş(ler) / değillermiş | debil değil miymişler? |
conditional | ||||
positive, declarative |
positive, interrogative |
negative, declarative |
negative, interrogative | |
ben (if I) | debilsem | debil miysem? | debil değilsem | debil değil miysem? |
sen (if you) | debilsen | debil miysen? | debil değilsen | debil değil miysen? |
o (if he/she/it) | debilse | debil miyse? | debil değilse | debil değil miyse? |
biz (if we) | debilsek | debil miysek? | debil değilsek | debil değil miysek? |
siz (if you) | debilseniz | debil miyseniz? | debil değilseniz | debil değil miyseniz? |
onlar (if they) | debilseler | debil miyseler? | debil değilseler / değillerse | debil değil miyseler? |