Borrowed from French déclaratif. Equivalent to declaratie + -ief.
declaratief (comparative declaratiever, superlative declaratiefst)
Declension of declaratief | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | declaratief | |||
inflected | declaratieve | |||
comparative | declaratiever | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | declaratief | declaratiever | het declaratiefst het declaratiefste | |
indefinite | m./f. sing. | declaratieve | declaratievere | declaratiefste |
n. sing. | declaratief | declaratiever | declaratiefste | |
plural | declaratieve | declaratievere | declaratiefste | |
definite | declaratieve | declaratievere | declaratiefste | |
partitive | declaratiefs | declaratievers | — |