defloréieren (third-person singular present defloréiert, past participle defloréiert, auxiliary verb hunn)
| Regular | ||
|---|---|---|
| infinitive | defloréieren | |
| participle | defloréiert | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | defloréieren | — |
| 2nd singular | defloréiers | defloréier |
| 3rd singular | defloréiert | — |
| 1st plural | defloréieren | — |
| 2nd plural | defloréiert | defloréiert |
| 3rd plural | defloréieren | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||