dekkja (weak verb, third-person singular past indicative dekkti, supine dekkt)
| infinitive (nafnháttur) |
að dekkja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
dekkt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
dekkjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég dekki | við dekkjum | present (nútíð) |
ég dekki | við dekkjum |
| þú dekkir | þið dekkið | þú dekkir | þið dekkið | ||
| hann, hún, það dekkir | þeir, þær, þau dekkja | hann, hún, það dekki | þeir, þær, þau dekki | ||
| past (þátíð) |
ég dekkti | við dekktum | past (þátíð) |
ég dekkti | við dekktum |
| þú dekktir | þið dekktuð | þú dekktir | þið dekktuð | ||
| hann, hún, það dekkti | þeir, þær, þau dekktu | hann, hún, það dekkti | þeir, þær, þau dekktu | ||
| imperative (boðháttur) |
dekk (þú) | dekkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| dekktu | dekkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að dekkjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
dekkst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
dekkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég dekkist | við dekkjumst | present (nútíð) |
ég dekkist | við dekkjumst |
| þú dekkist | þið dekkist | þú dekkist | þið dekkist | ||
| hann, hún, það dekkist | þeir, þær, þau dekkjast | hann, hún, það dekkist | þeir, þær, þau dekkist | ||
| past (þátíð) |
ég dekktist | við dekktumst | past (þátíð) |
ég dekktist | við dekktumst |
| þú dekktist | þið dekktust | þú dekktist | þið dekktust | ||
| hann, hún, það dekktist | þeir, þær, þau dekktust | hann, hún, það dekktist | þeir, þær, þau dekktust | ||
| imperative (boðháttur) |
dekkst (þú) | dekkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| dekkstu | dekkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
dekktur | dekkt | dekkt | dekktir | dekktar | dekkt | |
| accusative (þolfall) |
dekktan | dekkta | dekkt | dekkta | dekktar | dekkt | |
| dative (þágufall) |
dekktum | dekktri | dekktu | dekktum | dekktum | dekktum | |
| genitive (eignarfall) |
dekkts | dekktrar | dekkts | dekktra | dekktra | dekktra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
dekkti | dekkta | dekkta | dekktu | dekktu | dekktu | |
| accusative (þolfall) |
dekkta | dekktu | dekkta | dekktu | dekktu | dekktu | |
| dative (þágufall) |
dekkta | dekktu | dekkta | dekktu | dekktu | dekktu | |
| genitive (eignarfall) |
dekkta | dekktu | dekkta | dekktu | dekktu | dekktu | |
dekkja
From Middle Low German dekken.
dekkja (present tense dekkjer, past tense dekte, past participle dekt, passive infinitive dekkjast, present participle dekkjande, imperative dekk)