From denticulus (“small tooth”) + -ātus, from dēns (“tooth”).
denticulātus (feminine denticulāta, neuter denticulātum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | denticulātus | denticulāta | denticulātum | denticulātī | denticulātae | denticulāta | |
Genitive | denticulātī | denticulātae | denticulātī | denticulātōrum | denticulātārum | denticulātōrum | |
Dative | denticulātō | denticulātō | denticulātīs | ||||
Accusative | denticulātum | denticulātam | denticulātum | denticulātōs | denticulātās | denticulāta | |
Ablative | denticulātō | denticulātā | denticulātō | denticulātīs | |||
Vocative | denticulāte | denticulāta | denticulātum | denticulātī | denticulātae | denticulāta |