dēplōrō (“bemoan; wail”) + -bundus
dēplōrābundus (feminine dēplōrābunda, neuter dēplōrābundum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | dēplōrābundus | dēplōrābunda | dēplōrābundum | dēplōrābundī | dēplōrābundae | dēplōrābunda | |
genitive | dēplōrābundī | dēplōrābundae | dēplōrābundī | dēplōrābundōrum | dēplōrābundārum | dēplōrābundōrum | |
dative | dēplōrābundō | dēplōrābundae | dēplōrābundō | dēplōrābundīs | |||
accusative | dēplōrābundum | dēplōrābundam | dēplōrābundum | dēplōrābundōs | dēplōrābundās | dēplōrābunda | |
ablative | dēplōrābundō | dēplōrābundā | dēplōrābundō | dēplōrābundīs | |||
vocative | dēplōrābunde | dēplōrābunda | dēplōrābundum | dēplōrābundī | dēplōrābundae | dēplōrābunda |