Perfect participle of dēpraedor
dēpraedātus (feminine dēpraedāta, neuter dēpraedātum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | dēpraedātus | dēpraedāta | dēpraedātum | dēpraedātī | dēpraedātae | dēpraedāta | |
genitive | dēpraedātī | dēpraedātae | dēpraedātī | dēpraedātōrum | dēpraedātārum | dēpraedātōrum | |
dative | dēpraedātō | dēpraedātae | dēpraedātō | dēpraedātīs | |||
accusative | dēpraedātum | dēpraedātam | dēpraedātum | dēpraedātōs | dēpraedātās | dēpraedāta | |
ablative | dēpraedātō | dēpraedātā | dēpraedātō | dēpraedātīs | |||
vocative | dēpraedāte | dēpraedāta | dēpraedātum | dēpraedātī | dēpraedātae | dēpraedāta |