From Old Dutch *threscan, from Proto-Germanic *þreskaną.
derschen
infinitive | base form | derschen | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
genitive | derschens | ||||||
dative | derschene | ||||||
indicative | subjunctive | ||||||
present | past | present | past | ||||
1st person singular | dersche | darsch | dersche | dorsche | |||
2nd person singular | derschs, dersches | dorschs, dorsches | derschs, dersches | dorsches | |||
3rd person singular | derscht, derschet | darsch | dersche | dorsche | |||
1st person plural | derschen | dorschen | derschen | dorschen | |||
2nd person plural | derscht, derschet | dorscht, dorschet | derscht, derschet | dorschet | |||
3rd person plural | derschen | dorschen | derschen | dorschen | |||
imperative | |||||||
singular | dersch, dersche | ||||||
plural | derscht, derschet | ||||||
present | past | ||||||
participle | derschende | gedorschen |