destructief

Hello, you have come here looking for the meaning of the word destructief. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word destructief, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say destructief in singular and plural. Everything you need to know about the word destructief you have here. The definition of the word destructief will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofdestructief, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

Borrowed from French destructif, from Latin dēstrūctīvus.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌdɛs.trʏkˈtif/, /ˌdeː.strʏkˈtif/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: des‧truc‧tief
  • Rhymes: -if

Adjective

destructief (comparative destructiever, superlative destructiefst)

  1. destructive

Declension

Declension of destructief
uninflected destructief
inflected destructieve
comparative destructiever
positive comparative superlative
predicative/adverbial destructief destructiever het destructiefst
het destructiefste
indefinite m./f. sing. destructieve destructievere destructiefste
n. sing. destructief destructiever destructiefste
plural destructieve destructievere destructiefste
definite destructieve destructievere destructiefste
partitive destructiefs destructievers

Derived terms

Descendants

  • Indonesian: destruktif