diş

Hello, you have come here looking for the meaning of the word diş. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word diş, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say diş in singular and plural. Everything you need to know about the word diş you have here. The definition of the word diş will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofdiş, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Appendix:Variations of "dis"

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic диш
Abjad دیش
Dişlərini göstərən kişi. - A man showing his teeth.

Etymology

From Proto-Turkic *tīĺ (“tooth”).

Pronunciation

  • IPA(key):
  • Audio (Baku)(file)

Noun

diş (definite accusative dişi, plural dişlər)

  1. tooth
    Uşağın dişləri çıxır.
    The child is teething.
    (literally, “The child's teeth are coming out.”)
  2. a sharp projection on the blade of a saw or similar implement
  3. a projection on the edge of a gear

Declension

    Declension of diş
singular plural
nominative diş
 dişlər
definite accusative dişi
 dişləri
dative dişə
 dişlərə
locative dişdə
 dişlərdə
ablative dişdən
 dişlərdən
definite genitive dişin
 dişlərin
    Possessive forms of diş
nominative
singular plural
mənim (“my”) dişim dişlərim
sənin (“your”) dişin dişlərin
onun (“his/her/its”) dişi dişləri
bizim (“our”) dişimiz dişlərimiz
sizin (“your”) dişiniz dişləriniz
onların (“their”) dişi or dişləri dişləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) dişimi dişlərimi
sənin (“your”) dişini dişlərini
onun (“his/her/its”) dişini dişlərini
bizim (“our”) dişimizi dişlərimizi
sizin (“your”) dişinizi dişlərinizi
onların (“their”) dişini or dişlərini dişlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) dişimə dişlərimə
sənin (“your”) dişinə dişlərinə
onun (“his/her/its”) dişinə dişlərinə
bizim (“our”) dişimizə dişlərimizə
sizin (“your”) dişinizə dişlərinizə
onların (“their”) dişinə or dişlərinə dişlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) dişimdə dişlərimdə
sənin (“your”) dişində dişlərində
onun (“his/her/its”) dişində dişlərində
bizim (“our”) dişimizdə dişlərimizdə
sizin (“your”) dişinizdə dişlərinizdə
onların (“their”) dişində or dişlərində dişlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) dişimdən dişlərimdən
sənin (“your”) dişindən dişlərindən
onun (“his/her/its”) dişindən dişlərindən
bizim (“our”) dişimizdən dişlərimizdən
sizin (“your”) dişinizdən dişlərinizdən
onların (“their”) dişindən or dişlərindən dişlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) dişimin dişlərimin
sənin (“your”) dişinin dişlərinin
onun (“his/her/its”) dişinin dişlərinin
bizim (“our”) dişimizin dişlərimizin
sizin (“your”) dişinizin dişlərinizin
onların (“their”) dişinin or dişlərinin dişlərinin

Derived terms

Northern Kurdish

Pronunciation

Noun

diş f

  1. the sister of one's spouse, sister-in-law

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish دیش (diş, “tooth”), from Old Anatolian Turkish (diş, “tooth”), from Proto-Turkic *tīĺ (“tooth”). Compare Turkmen dīş below.

Pronunciation

Noun

diş (definite accusative dişi, plural dişler)

  1. tooth
  2. a sharp projection on the blade of a saw or similar implement
  3. a projection on the edge of a gear
  4. (horticulture, cooking) a clove (constitutive bulb of garlic)

Declension

Inflection
Nominative diş
Definite accusative dişi
Singular Plural
Nominative diş dişler
Definite accusative dişi dişleri
Dative dişe dişlere
Locative dişte dişlerde
Ablative dişten dişlerden
Genitive dişin dişlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular dişim dişlerim
2nd singular dişin dişlerin
3rd singular dişi dişleri
1st plural dişimiz dişlerimiz
2nd plural dişiniz dişleriniz
3rd plural dişleri dişleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular dişimi dişlerimi
2nd singular dişini dişlerini
3rd singular dişini dişlerini
1st plural dişimizi dişlerimizi
2nd plural dişinizi dişlerinizi
3rd plural dişlerini dişlerini
Dative
Singular Plural
1st singular dişime dişlerime
2nd singular dişine dişlerine
3rd singular dişine dişlerine
1st plural dişimize dişlerimize
2nd plural dişinize dişlerinize
3rd plural dişlerine dişlerine
Locative
Singular Plural
1st singular dişimde dişlerimde
2nd singular dişinde dişlerinde
3rd singular dişinde dişlerinde
1st plural dişimizde dişlerimizde
2nd plural dişinizde dişlerinizde
3rd plural dişlerinde dişlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular dişimden dişlerimden
2nd singular dişinden dişlerinden
3rd singular dişinden dişlerinden
1st plural dişimizden dişlerimizden
2nd plural dişinizden dişlerinizden
3rd plural dişlerinden dişlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular dişimin dişlerimin
2nd singular dişinin dişlerinin
3rd singular dişinin dişlerinin
1st plural dişimizin dişlerimizin
2nd plural dişinizin dişlerinizin
3rd plural dişlerinin dişlerinin

Derived terms

Turkmen

Etymology

From Proto-Turkic *tīĺ (“tooth”).

Pronunciation

Noun

dīş (definite accusative dīşi, plural dīşler)

  1. tooth

Declension

Declension of diş
singular plural
nominative diş dişler
accusative dişi dişleri
genitive dişiň dişleriň
dative dişe dişlere
locative dişde dişlerde
ablative dişden dişlerden
Wikious
Boobota
Sagapedia