diagnostizéieren (third-person singular present diagnostizéiert, past participle diagnostizéiert, auxiliary verb hunn)
Regular | ||
---|---|---|
infinitive | diagnostizéieren | |
participle | diagnostizéiert | |
auxiliary | hunn | |
present indicative |
imperative | |
1st singular | diagnostizéieren | — |
2nd singular | diagnostizéiers | diagnostizéier |
3rd singular | diagnostizéiert | — |
1st plural | diagnostizéieren | — |
2nd plural | diagnostizéiert | diagnostizéiert |
3rd plural | diagnostizéieren | — |
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. |