dialektika f
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dialektika | dialektiky |
genitive | dialektiky | dialektik |
dative | dialektice | dialektikám |
accusative | dialektiku | dialektiky |
vocative | dialektiko | dialektiky |
locative | dialektice | dialektikách |
instrumental | dialektikou | dialektikami |
Learned borrowing from Latin dialectica.
dialèktika (first-person possessive dialektikaku, second-person possessive dialektikamu, third-person possessive dialektikanya)
dialektika f (4th declension)
singular (vienskaitlis) | plural (daudzskaitlis) | |
---|---|---|
nominative (nominatīvs) | dialektika | — |
accusative (akuzatīvs) | dialektiku | — |
genitive (ģenitīvs) | dialektikas | — |
dative (datīvs) | dialektikai | — |
instrumental (instrumentālis) | dialektiku | — |
locative (lokatīvs) | dialektikā | — |
vocative (vokatīvs) | dialektika | — |