From dia- + magnetisch, calque of English diamagnetic.
diamagnetisch (comparative diamagnetischer, superlative meest diamagnetisch or diamagnetischt)
Declension of diamagnetisch | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | diamagnetisch | |||
inflected | diamagnetische | |||
comparative | diamagnetischer | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | diamagnetisch | diamagnetischer | het diamagnetischt het diamagnetischte | |
indefinite | m./f. sing. | diamagnetische | diamagnetischere | diamagnetischte |
n. sing. | diamagnetisch | diamagnetischer | diamagnetischte | |
plural | diamagnetische | diamagnetischere | diamagnetischte | |
definite | diamagnetische | diamagnetischere | diamagnetischte | |
partitive | diamagnetisch | diamagnetischers | — |
diamagnetisch (strong nominative masculine singular diamagnetischer, not comparable)