From dìdis + -inti. Causative of didė́ti (“to become bigger”).
dìdinti (third-person present tense dìdina, third-person past tense dìdino)
| singular (vienaskaita) |
plural (daugiskaita) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person (pirmasis asmuo) |
2nd person (antrasis asmuo) |
3rd person (trečiasis asmuo) |
1st person (pirmasis asmuo) |
2nd person (antrasis asmuo) |
3rd person (trečiasis asmuo) | |||
| aš | tu | jis/ji | mes | jūs | jie/jos | |||
| indicative (tiesioginė nuosaka) |
present (esamasis laikas) |
dìdinu | dìdini | dìdina | dìdiname, dìdinam |
dìdinate, dìdinat |
dìdina | |
| past (būtasis kartinis laikas) |
dìdinau | dìdinai | dìdino | dìdinome, dìdinom |
dìdinote, dìdinot |
dìdino | ||
| past frequentative (būtasis dažninis laikas) |
dìdindavau | dìdindavai | dìdindavo | dìdindavome, dìdindavom |
dìdindavote, dìdindavot |
dìdindavo | ||
| future (būsimasis laikas) |
dìdinsiu | dìdinsi | dìdins | dìdinsime, dìdinsim |
dìdinsite, dìdinsit |
dìdins | ||
| subjunctive (tariamoji nuosaka) |
dìdinčiau | dìdintum, dìdintumei |
dìdintų | dìdintumėme, dìdintumėm, dìdintume |
dìdintumėte, dìdintumėt |
dìdintų | ||
| imperative (liepiamoji nuosaka) |
— | dìdink, dìdinki |
tedìdina, tedìdinie |
dìdinkime, dìdinkim |
dìdinkite, dìdinkit |
tedìdina, tedìdinie | ||
| Adjectival (dalyviai) | |||
|---|---|---|---|
| active | passive | ||
| present | dìdinąs, dìdinantis | dìdinamas | |
| past | dìdinęs | dìdintas | |
| past frequentative | dìdindavęs | — | |
| future | dìdinsiąs, dìdinsiantis | dìdinsimas | |
| participle of necessity | — | dìdintinas | |
| Adverbial | |||
| special (pusdalyvis) | dìdindamas | ||
| half-participle (padalyviai) |
present | dìdinant | |
| past | dìdinus | ||
| past frequentative | dìdindavus | ||
| future | dìdinsiant | ||
| manner of action (būdinys) | dìdinte, dìdintinai | ||