dil

Hello, you have come here looking for the meaning of the word dil. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word dil, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say dil in singular and plural. Everything you need to know about the word dil you have here. The definition of the word dil will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofdil, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: DIL, Dil, díl, and dił

Azerbaijani

Azerbaijani Wikipedia has an article on:
Wikipedia az

Etymology 1

Other scripts
Cyrillic дил
Abjad دیل

From Proto-Turkic *til, *tïl (“tongue; language”). Cognate with Turkish dil.

Further cognates

Cognate with Old Uyghur (dïl), Karakhanid (dïl), Turkmen dil (“to rise”), Crimean Tatar til, Uzbek til, Uyghur تىل (til) Kazakh тіл (tıl), Kyrgyz тил (til), Southern Altai тил (til), Tatar тел (tel), Bashkir тел (tel), Tuvan дыл (dıl),Yakut тыл (tıl), Chuvash чӗлхе (čĕlh̬e).

Pronunciation

Noun

dil (definite accusative dili, plural dillər)

  1. (anatomy) tongue
    Axtardığım söz tam dilimin ucundadır. ― The word I'm looking for is on the tip of my tongue.
  2. language
    Synonyms: lisan, zəban
  3. (geography) spit (a narrow peninsula)
Declension
    Declension of dil
singular plural
nominative dil
 dillər
definite accusative dili
 dilləri
dative dilə
 dillərə
locative dildə
 dillərdə
ablative dildən
 dillərdən
definite genitive dilin
 dillərin
    Possessive forms of dil
nominative
singular plural
mənim (“my”) dilim dillərim
sənin (“your”) dilin dillərin
onun (“his/her/its”) dili dilləri
bizim (“our”) dilimiz dillərimiz
sizin (“your”) diliniz dilləriniz
onların (“their”) dili or dilləri dilləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) dilimi dillərimi
sənin (“your”) dilini dillərini
onun (“his/her/its”) dilini dillərini
bizim (“our”) dilimizi dillərimizi
sizin (“your”) dilinizi dillərinizi
onların (“their”) dilini or dillərini dillərini
dative
singular plural
mənim (“my”) dilimə dillərimə
sənin (“your”) dilinə dillərinə
onun (“his/her/its”) dilinə dillərinə
bizim (“our”) dilimizə dillərimizə
sizin (“your”) dilinizə dillərinizə
onların (“their”) dilinə or dillərinə dillərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) dilimdə dillərimdə
sənin (“your”) dilində dillərində
onun (“his/her/its”) dilində dillərində
bizim (“our”) dilimizdə dillərimizdə
sizin (“your”) dilinizdə dillərinizdə
onların (“their”) dilində or dillərində dillərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) dilimdən dillərimdən
sənin (“your”) dilindən dillərindən
onun (“his/her/its”) dilindən dillərindən
bizim (“our”) dilimizdən dillərimizdən
sizin (“your”) dilinizdən dillərinizdən
onların (“their”) dilindən or dillərindən dillərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) dilimin dillərimin
sənin (“your”) dilinin dillərinin
onun (“his/her/its”) dilinin dillərinin
bizim (“our”) dilimizin dillərimizin
sizin (“your”) dilinizin dillərinizin
onların (“their”) dilinin or dillərinin dillərinin
Derived terms
Collocations
language

Etymology 2

From Persian دل.

Noun

dil (definite accusative dili, plural dillər)

  1. (Classical Azerbaijani, anatomy) heart
Declension
    Declension of dil
singular plural
nominative dil
 dillər
definite accusative dili
 dilləri
dative dilə
 dillərə
locative dildə
 dillərdə
ablative dildən
 dillərdən
definite genitive dilin
 dillərin
    Possessive forms of dil
nominative
singular plural
mənim (“my”) dilim dillərim
sənin (“your”) dilin dillərin
onun (“his/her/its”) dili dilləri
bizim (“our”) dilimiz dillərimiz
sizin (“your”) diliniz dilləriniz
onların (“their”) dili or dilləri dilləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) dilimi dillərimi
sənin (“your”) dilini dillərini
onun (“his/her/its”) dilini dillərini
bizim (“our”) dilimizi dillərimizi
sizin (“your”) dilinizi dillərinizi
onların (“their”) dilini or dillərini dillərini
dative
singular plural
mənim (“my”) dilimə dillərimə
sənin (“your”) dilinə dillərinə
onun (“his/her/its”) dilinə dillərinə
bizim (“our”) dilimizə dillərimizə
sizin (“your”) dilinizə dillərinizə
onların (“their”) dilinə or dillərinə dillərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) dilimdə dillərimdə
sənin (“your”) dilində dillərində
onun (“his/her/its”) dilində dillərində
bizim (“our”) dilimizdə dillərimizdə
sizin (“your”) dilinizdə dillərinizdə
onların (“their”) dilində or dillərində dillərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) dilimdən dillərimdən
sənin (“your”) dilindən dillərindən
onun (“his/her/its”) dilindən dillərindən
bizim (“our”) dilimizdən dillərimizdən
sizin (“your”) dilinizdən dillərinizdən
onların (“their”) dilindən or dillərindən dillərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) dilimin dillərimin
sənin (“your”) dilinin dillərinin
onun (“his/her/its”) dilinin dillərinin
bizim (“our”) dilimizin dillərimizin
sizin (“your”) dilinizin dillərinizin
onların (“their”) dilinin or dillərinin dillərinin
Related terms

References

  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) chapter *DIL, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Extremaduran

Verb

dil

  1. to go

Fala

Etymology

Inherited from Latin īre.

Pronunciation

Verb

dil

  1. (intransitive or takes a reflexive pronoun) to go

Conjugation

Conjugation of dil (Lagarteiru)
infinitive dil
gerund dindu
past participle masculine feminine
singular díu día
plural díus días
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ei tú el/ela nos vos elis/elas
present vo vas vai vamus dis van
imperfect diba dibas diba díbamus dibis
dibais 		diban
preterite foi fotis
fostis 		foi fomus fotis
fostis 		foran
future diré dirás dirá diremus direis dirán
conditional diría dirías diría diríamus diríais
diríis 		dirían
subjunctive ei tú el/ela nos vos elis/elas
present vaya vayas vaya vayamus vayais vayan
imperfect (ra) fora foras fora fóramus foriis foran
imperfect (si) fosi fosis fosi fósimus fosiis fosin
imperative — vai — — di —
Conjugation of dil (Mañegu)
infinitive dil
gerund dindu
past participle masculine feminine
singular díu día
plural díus días
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ei tú el/ela nos vos elis/elas
present voi vas vai vamus dis van
imperfect diba dibas diba díbamus dibis
dibais 		diban
preterite foi fostis foi fomus fostis foran
future diré dirás dirá diremus direis dirán
conditional diría dirías diría diríamus diríais
diríis 		dirían
subjunctive ei tú el/ela nos vos elis/elas
present vaya vayas vaya vayamus vayais vayan
imperfect (ra) fora foras fora fóramus foriis foran
imperfect (si) fosi fosis fosi fósimus fosiis fosin
imperative — vai — — di —
Conjugation of dil (Valverdeñu)
infinitive dil
gerund dindu
past participle masculine feminine
singular díu día
plural díus días
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ei tú el/ela nos vos elis/elas
present voi vas vai vamus vais van
imperfect iba ibas iba íbamus ibais iban
preterite fui fostis foi fuimus fostis foran
future iré irás irá iremus ireis irán
conditional iría irías iría iríamus iríais irían
subjunctive ei tú el/ela nos vos elis/elas
present vaya vayas vaya vayamus vayais vayan
imperfect (ra) fora foras fora fóramus foriis foran
imperfect (si) fosi fosis fosi fósimus fosiis fosin
imperative — vai — — idi —

Derived terms

References

  • Valeš, Miroslav (2021) Diccionariu de A Fala: lagarteiru, mañegu, valverdeñu (web)‎, 2nd edition, Minde, Portugal: CIDLeS, published 2022, →ISBN

Gagauz

Noun

dil

  1. language

Further reading

  • dil at gagauz.online

Ido

Preposition

dil

  1. Contraction of di la (“of the”).

Usage notes

This is optional, you can also use di l'...

Irish

Etymology

From Old Irish dil (“dear”).

Pronunciation

Adjective

dil (genitive singular feminine dile, plural dile, comparative dile)

  1. dear, beloved
    cara dil ― a dear friend

Declension

Declension of dil
Singular Plural (m/f)
Positive Masculine Feminine (strong noun) (weak noun)
Nominative dil dhil dile;
dhile²
Vocative dhil dile
Genitive dile dile dil
Dative dil;
dhil¹ 		dhil dile;
dhile²
Comparative níos dile
Superlative is dile

¹ When the preceding noun is lenited and governed by the definite article.
² When the preceding noun ends in a slender consonant.

Derived terms

Mutation

Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
dil dhil ndil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

Northern Kurdish

Etymology

Cognate with Persian دل (del). from Proto-Iranian *jŕ̥dayam, from Proto-Indo-Iranian *ȷ́ʰŕ̥dayam, ultimately from Proto-Indo-European *ḱḗr.

Cognates with Parthian 𐫉𐫏𐫡𐫅 (zyrd /⁠zirδ⁠/), Avestan 𐬰𐬆𐬭𐬆𐬛 (zərəd), old Mazanderani زیله (zila), Sanskrit हृदय (hṛdaya), Armenian սիրտ (sirt), and English heart.

Pronunciation

Noun

Central Kurdish دڵ (dill)

dil m (Arabic spelling دل)

  1. heart

Derived terms

References

  • Chyet, Michael L. (2003) “dil”, in Kurdish–English Dictionary‎, with selected etymologies by Martin Schwartz, New Haven and London: Yale University Press, page 152

Palauan

Etymology

From Pre-Palauan *ðila, from Proto-Malayo-Polynesian *tina, from Proto-Austronesian *taina (“female of animals”).

Pronunciation

Noun

dil

  1. female, woman (social role)

Synonyms

Derived terms

References

  • dil in Palauan Language Online: Palauan-English Dictionary, at tekinged.com.
  • dil in Palauan-English Dictionary, at trussel2.com.
  • dil in Lewis S. Josephs, Edwin G. McManus, Masa-aki Emesiochel (1977) Palauan-English Dictionary, University Press of Hawaii, →ISBN, page 79.

Rohingya

Noun

dil

  1. heart
    Synonyms: kolób, qolób

Salar

Etymology

From Proto-Turkic *til.

Pronunciation

  • (Jiezi, Gaizi, Chahandusi, Qingshui, Baizhuang, Xunhua, Qinghai, Ili, Yining, Xinjiang) IPA(key):
  • (Jiezi, Gaizi, Xunhua, Qinghai) IPA(key):
  • (Mengda, Qingshui, Xunhua, Qinghai) IPA(key):
  • (Mengda, Xunhua, Qinghai) IPA(key):
  • (Gandu, Hualong, Qinghai) IPA(key):

Noun

dil

  1. tongue
  2. language

References

  • Dwyer, Arienne M. (2007) “dil”, in Salar: A Study in Inner Asian Language Contact Processes: Part I: Phonology‎, 1st edition, Wiesbaden: Harrassowitz Verlag, →ISBN, page 84
  • Tenishev, Edhem (1976) “dil”, in Stroj salárskovo jazyká [Grammar of Salar], Moscow, pages 248, 304, 510, 565
  • Yakup, Abdurishid (2002) “dil”, in An Ili Salar Vocabulary: Introduction and a Provisional Salar-English Lexicon‎, Tokyo: University of Tokyo, →ISBN, page 78
  • 林 (Lin), 莲云 (Lianyun) (1985) “dil”, in 撒拉语简志 [A Brief History of Salar]‎, Beijing: 民族出版社: 琴書店, →OCLC, page 4
  • 马伟 (Ma Wei), 朝克 (Chao Ke) (2016) “dil”, in 濒危语言——撒拉语研究 [Endangered Languages ​​- Salar Language Studies], 青海 (Qinghai): 国家社会科学基金项目 (National Social Science Foundation Project), page 268
  • Ma, Chengjun, Han, Lianye, Ma, Weisheng (December 2010) “dil”, in 米娜瓦尔 艾比布拉 (Minavar Abibra), editor, 撒维汉词典 (Sāwéihàncídiǎn) [Salar-Uyghur-Chinese dictionary], 1st edition, Beijing, →ISBN, page 82

Serbo-Croatian

Etymology

From English deal.

Noun

dil m (Cyrillic spelling дил)

  1. deal (agreement between parties)

Somali

Etymology

From Proto-Cushitic *daɬ-/*diɬ-.

Verb

dil

  1. to beat, kill

References

  • Puglielli, Annarita, Mansuur, Cabdalla Cumar (2012) chapter DIL, in Qaamuuska Af-Soomaliga‎, Rome: RomaTrE-Press, →ISBN, page 280

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish دل (dil), Proto-Turkic *til, *tïl (“tongue; language”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdil/
  • Hyphenation: dil
  • (file)

Noun

dil (definite accusative dili, plural diller)

  1. (linguistics) language
    Synonym: (archaic) lisan
  2. (physiology) tongue (the flexible muscular organ in the mouth)

Declension

Inflection
Nominative dil
Definite accusative dili
Singular Plural
Nominative dil diller
Definite accusative dili dilleri
Dative dile dillere
Locative dilde dillerde
Ablative dilden dillerden
Genitive dilin dillerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular dilim dillerim
2nd singular dilin dillerin
3rd singular dili dilleri
1st plural dilimiz dillerimiz
2nd plural diliniz dilleriniz
3rd plural dilleri dilleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular dilimi dillerimi
2nd singular dilini dillerini
3rd singular dilini dillerini
1st plural dilimizi dillerimizi
2nd plural dilinizi dillerinizi
3rd plural dillerini dillerini
Dative
Singular Plural
1st singular dilime dillerime
2nd singular diline dillerine
3rd singular diline dillerine
1st plural dilimize dillerimize
2nd plural dilinize dillerinize
3rd plural dillerine dillerine
Locative
Singular Plural
1st singular dilimde dillerimde
2nd singular dilinde dillerinde
3rd singular dilinde dillerinde
1st plural dilimizde dillerimizde
2nd plural dilinizde dillerinizde
3rd plural dillerinde dillerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular dilimden dillerimden
2nd singular dilinden dillerinden
3rd singular dilinden dillerinden
1st plural dilimizden dillerimizden
2nd plural dilinizden dillerinizden
3rd plural dillerinden dillerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular dilimin dillerimin
2nd singular dilinin dillerinin
3rd singular dilinin dillerinin
1st plural dilimizin dillerimizin
2nd plural dilinizin dillerinizin
3rd plural dillerinin dillerinin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular dilim dillerim
2nd singular dilsin dillersin
3rd singular dil
dildir 		diller
dillerdir
1st plural diliz dilleriz
2nd plural dilsiniz dillersiniz
3rd plural diller dillerdir

Hyponyms

artificial languages
natural languages
natural languages (grouping)
natural languages (kinds)
natural languages (types)

Derived terms

Further reading

  • dil in Reverso (Turkish-English)

Volapük

Noun

dil (nominative plural dils)

  1. part

Declension

declension of dil
singular plural
nominative dil dils
genitive dila dilas
dative dile diles
accusative dili dilis
vocative 1 o dil! o dils!
predicative 2 dilu dilus
  • 1 status as a case is disputed
  • 2 in later, non-classical Volapük only
Wikious
Boobota
Sagapedia