dil (“language”) + bilimi (“science of”)
dil bilimi (definite accusative dil bilimini, plural dil bilimleri)
singular (tekil) | plural (çoğul) | |
---|---|---|
nominative (yalın) | dil bilimi | dil bilimleri |
definite accusative (belirtme) | dil bilimini | dil bilimlerini |
dative (yönelme) | dil bilimine | dil bilimlerine |
locative (bulunma) | dil biliminde | dil bilimlerinde |
ablative (ayrılma) | dil biliminden | dil bilimlerinden |
genitive (tamlayan) | dil biliminin | dil bilimlerinin |