Present participle of dīlābor.
dīlābēns (genitive dīlābentis); third-declension one-termination participle
Third-declension participle.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | dīlābēns | dīlābentēs | dīlābentia | ||
genitive | dīlābentis | dīlābentium | |||
dative | dīlābentī | dīlābentibus | |||
accusative | dīlābentem | dīlābēns | dīlābentēs dīlābentīs |
dīlābentia | |
ablative | dīlābente dīlābentī1 |
dīlābentibus | |||
vocative | dīlābēns | dīlābentēs | dīlābentia |
1When used purely as an adjective.