dīlūcidior (comparative, neuter dīlūcidius); third declension
Third-declension comparative adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | dīlūcidior | dīlūcidius | dīlūcidiōrēs | dīlūcidiōra | |
genitive | dīlūcidiōris | dīlūcidiōrum | |||
dative | dīlūcidiōrī | dīlūcidiōribus | |||
accusative | dīlūcidiōrem | dīlūcidius | dīlūcidiōrēs dīlūcidiōrīs |
dīlūcidiōra | |
ablative | dīlūcidiōre dīlūcidiōrī |
dīlūcidiōribus | |||
vocative | dīlūcidior | dīlūcidius | dīlūcidiōrēs | dīlūcidiōra |