dioecēsānus (feminine dioecēsāna, neuter dioecēsānum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | dioecēsānus | dioecēsāna | dioecēsānum | dioecēsānī | dioecēsānae | dioecēsāna | |
genitive | dioecēsānī | dioecēsānae | dioecēsānī | dioecēsānōrum | dioecēsānārum | dioecēsānōrum | |
dative | dioecēsānō | dioecēsānae | dioecēsānō | dioecēsānīs | |||
accusative | dioecēsānum | dioecēsānam | dioecēsānum | dioecēsānōs | dioecēsānās | dioecēsāna | |
ablative | dioecēsānō | dioecēsānā | dioecēsānō | dioecēsānīs | |||
vocative | dioecēsāne | dioecēsāna | dioecēsānum | dioecēsānī | dioecēsānae | dioecēsāna |