diplomat

Hello, you have come here looking for the meaning of the word diplomat. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word diplomat, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say diplomat in singular and plural. Everything you need to know about the word diplomat you have here. The definition of the word diplomat will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofdiplomat, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Diplomat, diplomát, and diplômât

English

English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Etymology

From French diplomate, a back-formation from diplomatique (diplomatic), ultimately from Ancient Greek δίπλωμα (díplōma, double-folded document).

Pronunciation

Noun

diplomat (plural diplomats)

  1. A person, such as an ambassador, who is accredited to represent a government officially in its relations with other governments or international organisations
    • 2019, VOA Learning English (public domain)
      In a meeting with a top Chinese diplomat last year, Moon said China was partly responsible for South Korea’s pollution problem.
      (file)
  2. (figuratively) Someone who uses skill and tact in dealing with other people.

Synonyms

Derived terms

Related terms

Translations

The translations below need to be checked and inserted above into the appropriate translation tables. See instructions at Wiktionary:Entry layout § Translations.

See also

Azerbaijani

Azerbaijani Wikipedia has an article on:
Wikipedia az

Etymology

Ultimately from French diplomate.

Noun

diplomat (definite accusative diplomatı, plural diplomatlar)

  1. diplomat

Declension

    Declension of diplomat
singular plural
nominative diplomat
diplomatlar
definite accusative diplomatı
diplomatları
dative diplomata
diplomatlara
locative diplomatda
diplomatlarda
ablative diplomatdan
diplomatlardan
definite genitive diplomatın
diplomatların
    Possessive forms of diplomat
nominative
singular plural
mənim (my) diplomatım diplomatlarım
sənin (your) diplomatın diplomatların
onun (his/her/its) diplomatı diplomatları
bizim (our) diplomatımız diplomatlarımız
sizin (your) diplomatınız diplomatlarınız
onların (their) diplomatı or diplomatları diplomatları
accusative
singular plural
mənim (my) diplomatımı diplomatlarımı
sənin (your) diplomatını diplomatlarını
onun (his/her/its) diplomatını diplomatlarını
bizim (our) diplomatımızı diplomatlarımızı
sizin (your) diplomatınızı diplomatlarınızı
onların (their) diplomatını or diplomatlarını diplomatlarını
dative
singular plural
mənim (my) diplomatıma diplomatlarıma
sənin (your) diplomatına diplomatlarına
onun (his/her/its) diplomatına diplomatlarına
bizim (our) diplomatımıza diplomatlarımıza
sizin (your) diplomatınıza diplomatlarınıza
onların (their) diplomatına or diplomatlarına diplomatlarına
locative
singular plural
mənim (my) diplomatımda diplomatlarımda
sənin (your) diplomatında diplomatlarında
onun (his/her/its) diplomatında diplomatlarında
bizim (our) diplomatımızda diplomatlarımızda
sizin (your) diplomatınızda diplomatlarınızda
onların (their) diplomatında or diplomatlarında diplomatlarında
ablative
singular plural
mənim (my) diplomatımdan diplomatlarımdan
sənin (your) diplomatından diplomatlarından
onun (his/her/its) diplomatından diplomatlarından
bizim (our) diplomatımızdan diplomatlarımızdan
sizin (your) diplomatınızdan diplomatlarınızdan
onların (their) diplomatından or diplomatlarından diplomatlarından
genitive
singular plural
mənim (my) diplomatımın diplomatlarımın
sənin (your) diplomatının diplomatlarının
onun (his/her/its) diplomatının diplomatlarının
bizim (our) diplomatımızın diplomatlarımızın
sizin (your) diplomatınızın diplomatlarınızın
onların (their) diplomatının or diplomatlarının diplomatlarının

Related terms

Further reading

Catalan

Etymology

From diploma +‎ -at.

Pronunciation

Adjective

diplomat (feminine diplomada, masculine plural diplomats, feminine plural diplomades)

  1. having a diploma

Noun

diplomat m (plural diplomats, feminine diplomada)

  1. graduate, degree-holder

Further reading

Czech

Czech Wikipedia has an article on:
Wikipedia cs

Etymology

Borrowed from French diplomate.

Pronunciation

Noun

diplomat m anim (feminine diplomatka, related adjective diplomatický)

  1. diplomat

Declension

Related terms

Further reading

  • diplomat in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • diplomat in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • diplomat in Akademický slovník současné češtiny, 2012-, slovnikcestiny.cz
  • diplomat in Internetová jazyková příručka

Danish

Etymology

From French diplomate.

Pronunciation

Noun

diplomat c (singular definite diplomaten, plural indefinite diplomater)

  1. diplomat

Inflection

Further reading

Indonesian

Indonesian Wikipedia has an article on:
Wikipedia id

Etymology

From Dutch diplomaat, from French diplomate, from New Latin dīplōmaticus.

Pronunciation

  • IPA(key):
  • Hyphenation: dip‧lo‧mat

Noun

diplomat (first-person possessive diplomatku, second-person possessive diplomatmu, third-person possessive diplomatnya)

  1. diplomat: a person, such as an ambassador, who is accredited to represent a government officially in its relations with other governments or international organisations.

Related terms

Further reading

Malay

Malay Wikipedia has an article on:
Wikipedia ms

Etymology

From English diplomat, from French diplomate.

Noun

diplomat (Jawi spelling ديڤلومت, informal 1st possessive diplomatku, 2nd possessive diplomatmu, 3rd possessive diplomatnya)

  1. diplomat: a person, such as an ambassador, who is accredited to represent a government officially in its relations with other governments or international organisations.

Further reading

Norwegian Bokmål

Norwegian Wikipedia has an article on:
Wikipedia no

Etymology

From French diplomate.

Noun

diplomat m (definite singular diplomaten, indefinite plural diplomater, definite plural diplomatene)

  1. a diplomat

Related terms

References

Norwegian Nynorsk

Norwegian Nynorsk Wikipedia has an article on:
Wikipedia nn

Etymology

From French diplomate.

Noun

diplomat m (definite singular diplomaten, indefinite plural diplomatar, definite plural diplomatane)

  1. a diplomat

Related terms

References

Romanian

Etymology

Borrowed from French diplômé.

Noun

diplomat m (plural diplomați)

  1. diplomat

Declension

Adjective

diplomat m or n (feminine singular diplomată, masculine plural diplomați, feminine and neuter plural diplomate)

  1. having a diploma or a degree

Declension

Serbo-Croatian

Pronunciation

  • IPA(key): /diplǒmat/
  • Hyphenation: di‧plo‧mat

Noun

diplòmat m (Cyrillic spelling дипло̀мат)

  1. diplomat

Declension

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish دیپلومات, from French diplomate.

Pronunciation

  • IPA(key): /dip.lɔ.mat/, /dip.ɫɔ.mat/

Noun

diplomat (definite accusative diplomatı, plural diplomatlar)

  1. diplomat

Declension

Inflection
Nominative diplomat
Definite accusative diplomatı
Singular Plural
Nominative diplomat diplomatlar
Definite accusative diplomatı diplomatları
Dative diplomata diplomatlara
Locative diplomatta diplomatlarda
Ablative diplomattan diplomatlardan
Genitive diplomatın diplomatların
Predicative forms
Singular Plural
1st singular diplomatım diplomatlarım
2nd singular diplomatsın diplomatlarsın
3rd singular diplomat
diplomattır
diplomatlar
diplomatlardır
1st plural diplomatız diplomatlarız
2nd plural diplomatsınız diplomatlarsınız
3rd plural diplomatlar diplomatlardır