diri

Hello, you have come here looking for the meaning of the word diri. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word diri, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say diri in singular and plural. Everything you need to know about the word diri you have here. The definition of the word diri will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofdiri, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Appendix:Variations of "diri"

Azerbaijani

Etymology

From Proto-Turkic *dīri-.

The sense “undercooked, not overcooked (of rice)“ might have developed from the sense “undercooked (of meat)", the sense “undercooked“ in applying the notion of meat still containing blood, thus being “alive“. Compare Crimean Tatar tiri (“undercooked, of meat”).

Pronunciation

  • Audio(file)

Adjective

diri (comparative daha diri, superlative ən diri)

  1. living, which is alive
    diri quş ― living bird
    diri balıq ― living fish
    diri ilan ― living snake
    Synonyms: canlı, sağ
    Antonym: ölü
  2. lively, vivid, vivacious
    Synonyms: canlı, qıvraq, cəld
  3. of rice etc.
    1. stiff, undercooked, half-done, raw
      Xorəyin düyüsü diridir. ― The rice of the dish is raw.
      Synonym: çiy
    2. crumbly, friable, not overcooked

Noun

diri (definite accusative dirini, plural dirilər)

  1. living person
    Ölülərimi, dirilərimi təhqir etdilər.
    They insulted dead and living relatives of mine.
    (literally, “They insulted my living and my dead.”)

Declension

    Declension of diri
singular plural
nominative diri
 dirilər
definite accusative dirini
 diriləri
dative diriyə
 dirilərə
locative diridə
 dirilərdə
ablative diridən
 dirilərdən
definite genitive dirinin
 dirilərin
    Possessive forms of diri
nominative
singular plural
mənim (“my”) dirim dirilərim
sənin (“your”) dirin dirilərin
onun (“his/her/its”) dirisi diriləri
bizim (“our”) dirimiz dirilərimiz
sizin (“your”) diriniz diriləriniz
onların (“their”) dirisi or diriləri diriləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) dirimi dirilərimi
sənin (“your”) dirini dirilərini
onun (“his/her/its”) dirisini dirilərini
bizim (“our”) dirimizi dirilərimizi
sizin (“your”) dirinizi dirilərinizi
onların (“their”) dirisini or dirilərini dirilərini
dative
singular plural
mənim (“my”) dirimə dirilərimə
sənin (“your”) dirinə dirilərinə
onun (“his/her/its”) dirisinə dirilərinə
bizim (“our”) dirimizə dirilərimizə
sizin (“your”) dirinizə dirilərinizə
onların (“their”) dirisinə or dirilərinə dirilərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) dirimdə dirilərimdə
sənin (“your”) dirində dirilərində
onun (“his/her/its”) dirisində dirilərində
bizim (“our”) dirimizdə dirilərimizdə
sizin (“your”) dirinizdə dirilərinizdə
onların (“their”) dirisində or dirilərində dirilərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) dirimdən dirilərimdən
sənin (“your”) dirindən dirilərindən
onun (“his/her/its”) dirisindən dirilərindən
bizim (“our”) dirimizdən dirilərimizdən
sizin (“your”) dirinizdən dirilərinizdən
onların (“their”) dirisindən or dirilərindən dirilərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) dirimin dirilərimin
sənin (“your”) dirinin dirilərinin
onun (“his/her/its”) dirisinin dirilərinin
bizim (“our”) dirimizin dirilərimizin
sizin (“your”) dirinizin dirilərinizin
onların (“their”) dirisinin or dirilərinin dirilərinin

Derived terms

References

  • Tağıyev M. T. et al., editors (2006), “diri”, in Azərbaycanca-rusca lüğət [Azerbaijani–Russian Dictionary], volume I, Baku: Şərq-Qərb, page 791a

Esperanto

Etymology

Borrowed from French dire and Italian dire.

Pronunciation

Verb

diri (present diras, past diris, future diros, conditional dirus, volitive diru)

  1. to say, tell
    Diru al mi vian sekreton! ― Tell me your secret!
    Oni diras, ke la vetero estas pli agrabla tie. ― They say the weather is more pleasant there.

Conjugation

Conjugation of diri
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense diras diris diros
active participle diranta dirantaj dirinta dirintaj dironta dirontaj
acc. dirantan dirantajn dirintan dirintajn dirontan dirontajn
passive participle dirata dirataj dirita diritaj dirota dirotaj
acc. diratan diratajn diritan diritajn dirotan dirotajn
nominal active participle diranto dirantoj dirinto dirintoj dironto dirontoj
acc. diranton dirantojn dirinton dirintojn dironton dirontojn
nominal passive participle dirato diratoj dirito diritoj diroto dirotoj
acc. diraton diratojn diriton diritojn diroton dirotojn
adverbial active participle dirante dirinte dironte
adverbial passive participle dirate dirite dirote
infinitive diri imperative diru conditional dirus

See also

Haitian Creole

Haitian Creole Wikipedia has an article on:
Wikipedia ht

Etymology

From French du riz (“rice”).

Pronunciation

Noun

diri

  1. rice
    W renmen manje diri blan?
    Do you like to eat white rice?

Hypernyms

Hungarian

Etymology

Clipping and -i diminutive of direktor.

Pronunciation

Noun

diri (plural dirik)

  1. (colloquial, dated) Synonym of igazgató (“principal , director, manager”)

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony)
singular plural
nominative diri dirik
accusative dirit diriket
dative dirinek diriknek
instrumental dirivel dirikkel
causal-final diriért dirikért
translative dirivé dirikké
terminative diriig dirikig
essive-formal diriként dirikként
essive-modal — —
inessive diriben dirikben
superessive dirin diriken
adessive dirinél diriknél
illative diribe dirikbe
sublative dirire dirikre
allative dirihez dirikhez
elative diriből dirikből
delative diriről dirikről
ablative diritől diriktől
non-attributive
possessive - singular 		dirié diriké
non-attributive
possessive - plural 		diriéi dirikéi
Possessive forms of diri
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. dirim dirijeim
2nd person sing. dirid dirijeid
3rd person sing. dirije dirijei
1st person plural dirink dirijeink
2nd person plural diritek dirijeitek
3rd person plural dirijük dirijeik

Further reading

  • diri in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
  • diri in Ittzés, Nóra (ed.). A magyar nyelv nagyszótára (‘A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published A–ez as of 2024)

Indonesian

Etymology

From Malay diri, from Proto-Malayic *diri, from Proto-Malayo-Polynesian *diRi (“to stand”).

Pronunciation

  • IPA(key): /di.ri/
  • Rhymes: -ri
  • Hyphenation: di‧ri

Noun

diri (first-person possessive diriku, second-person possessive dirimu, third-person possessive dirinya)

  1. ego, self
    1. (psychology) ego: The most central part of the mind, which mediates with one's surroundings.
      Synonym: ego
  2. person

Prefix

diri-

  1. use similar to English suffix -self

Derived terms

Further reading

Malay

Etymology

From Proto-Malayic *diri, from Proto-Malayo-Polynesian *hadiʀi, from Proto-Austronesian *Sadiʀi.

Pronunciation

Verb

diri (Jawi spelling ديري)

  1. (intransitive) to stand
  2. (transitive) to establish

Derived terms

Affixed terms and other derivations

Regular affixed derivations:

Descendants

  • Indonesian: diri

Noun

diri (Jawi spelling ديري, plural diri-diri, informal 1st possessive diriku, 2nd possessive dirimu, 3rd possessive dirinya)

  1. self

Derived terms

Affixed terms and other derivations

Irregular affixed derivations, other derivations and compound words:

Descendants

Further reading

Mauritian Creole

Alternative forms

Etymology

From French du riz.

Noun

diri

  1. rice

References

  • Baker, Philip & Hookoomsing, Vinesh Y. 1987. Dictionnaire de créole mauricien. Morisyen – English – Français

Sumerian

Romanization

diri

  1. Romanization of 𒋛𒀀 (diri)

Tagalog

Etymology

From Proto-Malayo-Polynesian *zizi (“disgusted; revolted”). Cognate with Malay jijik.

Pronunciation

  • IPA(key): /diˈɾi/, (adjective)
  • Hyphenation: di‧ri

Noun

diri (Baybayin spelling ᜇᜒᜇᜒ)

  1. disgust; revulsion; dislike of something dirty or foul
    Synonyms: rimarim, panririmarim, pangangani
  2. abhorrence; loathing; detestation
    Synonyms: suya, pagkasuya, suklam, pagkasuklam

Derived terms

Adjective

dirí (Baybayin spelling ᜇᜒᜇᜒ)

  1. disgusted; feeling revulsion for something dirty or foul

Derived terms

Further reading

  • “diri”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila, 2018

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish دیری (diri), from Proto-Turkic *tīri-.

Cognate with Old Turkic (tirig), Kazakh тірі (tırı), Kyrgyz тири (tiri) / тирүү (tirüü), Uzbek tirik, Turkmen diri, Chuvash чӗрӗ (čĕrĕ, “alive, living”).

Adjective

diri

  1. alive, living
  2. lively, energetic
  3. fresh

Related terms

References

  • Nişanyan, Sevan (2002–) “diri”, in Nişanyan Sözlük
  • Redhouse, James W. (1890) “دیری”, in A Turkish and English Lexicon‎, Constantinople: A. H. Boyajian, page 935
  • Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN

Waray-Waray

Adverb

diri

  1. no

Interjection

diri

  1. no
Wikious
Boobota
Sagapedia