Derived from Latin dēdignor, from de- (“expressing reversal”) + dignāre (“consider worthy”) (from dignus (“worthy”)).
disdegni (present disdegnas, past disdegnis, future disdegnos, conditional disdegnus, volitive disdegnu)
present | past | future | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | singular | plural | ||
tense | disdegnas | disdegnis | disdegnos | ||||
active participle | disdegnanta | disdegnantaj | disdegninta | disdegnintaj | disdegnonta | disdegnontaj | |
acc. | disdegnantan | disdegnantajn | disdegnintan | disdegnintajn | disdegnontan | disdegnontajn | |
passive participle | disdegnata | disdegnataj | disdegnita | disdegnitaj | disdegnota | disdegnotaj | |
acc. | disdegnatan | disdegnatajn | disdegnitan | disdegnitajn | disdegnotan | disdegnotajn | |
nominal active participle | disdegnanto | disdegnantoj | disdegninto | disdegnintoj | disdegnonto | disdegnontoj | |
acc. | disdegnanton | disdegnantojn | disdegninton | disdegnintojn | disdegnonton | disdegnontojn | |
nominal passive participle | disdegnato | disdegnatoj | disdegnito | disdegnitoj | disdegnoto | disdegnotoj | |
acc. | disdegnaton | disdegnatojn | disdegniton | disdegnitojn | disdegnoton | disdegnotojn | |
adverbial active participle | disdegnante | disdegninte | disdegnonte | ||||
adverbial passive participle | disdegnate | disdegnite | disdegnote |
infinitive | disdegni | imperative | disdegnu | conditional | disdegnus |
---|
disdegni m
disdegni