Hello, you have come here looking for the meaning of the word
disfare. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
disfare, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
disfare in singular and plural. Everything you need to know about the word
disfare you have here. The definition of the word
disfare will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
disfare, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Italian
Etymology
Inherited from Early Medieval Latin disfacere. Synchronically dis- + fare.
Pronunciation
- IPA(key): /diˈsfa.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: di‧sfà‧re
Verb
disfàre (first-person singular present disfàccio or dìsfo, first-person singular past historic disféci, past participle disfàtto, first-person singular imperfect disfacévo, first-person singular subjunctive dìsfi, second-person singular imperative disfà or disfài, auxiliary avére)
- (transitive) to undo, untie
- (transitive) to take to pieces; disassemble
- (transitive) to unpack
- (transitive) to destroy, smash
Conjugation
infinitive
|
disfàre
|
auxiliary verb
|
avére
|
gerund
|
disfacèndo
|
present participle
|
disfacènte
|
past participle
|
disfàtto
|
person
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
disfàccio, dìsfo
|
dìsfi
|
dìsfa
|
disfacciàmo
|
disfàte
|
dìsfano
|
imperfect
|
disfacévo
|
disfacévi
|
disfacéva
|
disfacevàmo
|
disfacevàte
|
disfacévano
|
past historic
|
disféci
|
disfacésti
|
disféce
|
disfacémmo
|
disfacéste
|
disfécero
|
future
|
disfarò
|
disfarài
|
disfarà
|
disfarémo
|
disfaréte
|
disfarànno
|
conditional
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
disfarèi
|
disfarésti
|
disfarèbbe, disfarébbe
|
disfarémmo
|
disfaréste
|
disfarèbbero, disfarébbero
|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
present
|
dìsfi
|
dìsfi
|
dìsfi
|
disfacciàmo
|
disfacciàte
|
dìsfino
|
imperfect
|
disfacéssi
|
disfacéssi
|
disfacésse
|
disfacéssimo
|
disfacéste
|
disfacéssero
|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
disfà, disfài
|
dìsfi
|
disfacciàmo
|
disfàte
|
dìsfino
|
negative imperative
|
|
non disfàre
|
non dìsfi
|
non disfacciàmo
|
non disfàte
|
non dìsfino
|
Including lesser-used and nonstandard forms:
infinitive
|
disfàre
|
auxiliary verb
|
avére
|
gerund
|
disfacèndo
|
present participle
|
disfacènte
|
past participle
|
disfàtto
|
person
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
disfàccio, dìsfo, disfò1
|
dìsfi, disfài2
|
dìsfa, disfà2
|
disfacciàmo, disfiàmo3
|
disfàte
|
dìsfano, disfànno2
|
imperfect
|
disfacévo
|
disfacévi
|
disfacéva
|
disfacevàmo
|
disfacevàte
|
disfacévano
|
past historic
|
disféci
|
disfacésti
|
disféce
|
disfacémmo
|
disfacéste
|
disfécero
|
future
|
disfarò, disferò5
|
disfarài, disferài5
|
disfarà, disferà5
|
disfarémo, disferémo5
|
disfaréte, disferéte5
|
disfarànno, disferànno5
|
conditional
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
disfarèi, disferèi5
|
disfarésti, disferésti5
|
disfarèbbe, disfarébbe, disferèbbe5, disferébbe5
|
disfarémmo, disferémmo5
|
disfaréste, disferéste5
|
disfarèbbero, disfarébbero, disferèbbero5, disferébbero5
|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
present
|
dìsfi, disfàccia2
|
dìsfi, disfàccia2
|
dìsfi, disfàccia2
|
disfacciàmo, disfiàmo3
|
disfacciàte, disfiàte3
|
dìsfino, disfàcciano2
|
imperfect
|
disfacéssi
|
disfacéssi
|
disfacésse
|
disfacéssimo
|
disfacéste
|
disfacéssero
|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
disfài, disfà', disfà4
|
dìsfi, disfàccia2
|
disfacciàmo, disfiàmo3
|
disfàte
|
dìsfino, disfàcciano2
|
negative imperative
|
|
non disfàre
|
non dìsfi, non disfàccia2
|
non disfacciàmo, non disfiàmo3
|
non disfàte
|
non dìsfino, non disfàcciano2
|
1Literary, archaic or regional.
2Traditional but now less common.
3Common but proscribed.
4Disused.
5Informal, proscribed.
Derived terms
Anagrams