disputi
From French disputer, Italian disputare, Spanish disputar, and English dispute, all ultimately from Latin disputō.
disputi (present disputas, past disputis, future disputos, conditional disputus, volitive disputu)
present | past | future | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | singular | plural | ||
tense | disputas | disputis | disputos | ||||
active participle | disputanta | disputantaj | disputinta | disputintaj | disputonta | disputontaj | |
acc. | disputantan | disputantajn | disputintan | disputintajn | disputontan | disputontajn | |
passive participle | disputata | disputataj | disputita | disputitaj | disputota | disputotaj | |
acc. | disputatan | disputatajn | disputitan | disputitajn | disputotan | disputotajn | |
nominal active participle | disputanto | disputantoj | disputinto | disputintoj | disputonto | disputontoj | |
acc. | disputanton | disputantojn | disputinton | disputintojn | disputonton | disputontojn | |
nominal passive participle | disputato | disputatoj | disputito | disputitoj | disputoto | disputotoj | |
acc. | disputaton | disputatojn | disputiton | disputitojn | disputoton | disputotojn | |
adverbial active participle | disputante | disputinte | disputonte | ||||
adverbial passive participle | disputate | disputite | disputote |
infinitive | disputi | imperative | disputu | conditional | disputus |
---|
disputi