Perfect passive participle of dissiliō (“to burst asunder, fly apart”).
dissultus (feminine dissulta, neuter dissultum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dissultus | dissulta | dissultum | dissultī | dissultae | dissulta | |
Genitive | dissultī | dissultae | dissultī | dissultōrum | dissultārum | dissultōrum | |
Dative | dissultō | dissultō | dissultīs | ||||
Accusative | dissultum | dissultam | dissultum | dissultōs | dissultās | dissulta | |
Ablative | dissultō | dissultā | dissultō | dissultīs | |||
Vocative | dissulte | dissulta | dissultum | dissultī | dissultae | dissulta |