distantiëren
Conjugation of distantiëren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | distantiëren | |||
past singular | distantieerde | |||
past participle | gedistantieerd | |||
infinitive | distantiëren | |||
gerund | distantiëren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | distantieer | distantieerde | ||
2nd person sing. (jij) | distantieert, distantieer2 | distantieerde | ||
2nd person sing. (u) | distantieert | distantieerde | ||
2nd person sing. (gij) | distantieert | distantieerde | ||
3rd person singular | distantieert | distantieerde | ||
plural | distantiëren | distantieerden | ||
subjunctive sing.1 | distantiëre | distantieerde | ||
subjunctive plur.1 | distantiëren | distantieerden | ||
imperative sing. | distantieer | |||
imperative plur.1 | distantieert | |||
participles | distantiërend | gedistantieerd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |