Rhotacization of earlier *diusnus, from diūs (earlier nominative of diēs) + -nus (suffix forming adjectives). Re-analysed as diū (“by day”) + -rnus.
diurnus (feminine diurna, neuter diurnum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | diurnus | diurna | diurnum | diurnī | diurnae | diurna | |
Genitive | diurnī | diurnae | diurnī | diurnōrum | diurnārum | diurnōrum | |
Dative | diurnō | diurnō | diurnīs | ||||
Accusative | diurnum | diurnam | diurnum | diurnōs | diurnās | diurna | |
Ablative | diurnō | diurnā | diurnō | diurnīs | |||
Vocative | diurne | diurna | diurnum | diurnī | diurnae | diurna |
diurnus m (genitive diurnī); second declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | diurnus | diurnī |
Genitive | diurnī | diurnōrum |
Dative | diurnō | diurnīs |
Accusative | diurnum | diurnōs |
Ablative | diurnō | diurnīs |
Vocative | diurne | diurnī |
See also descendants at diurnāta.