dojavljivati

Hello, you have come here looking for the meaning of the word dojavljivati. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word dojavljivati, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say dojavljivati in singular and plural. Everything you need to know about the word dojavljivati you have here. The definition of the word dojavljivati will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofdojavljivati, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Serbo-Croatian

Etymology

From dojáviti.

Pronunciation

  • IPA(key): /dojaʋʎǐːʋati/
  • Hyphenation: do‧jav‧lji‧va‧ti

Verb

dojavljívati impf (Cyrillic spelling дојављи́вати)

  1. imperfective form of dojáviti

Conjugation

Conjugation of dojavljivati
Infinitive: dojavljivati Present verbal adverb: dojàvljujūći Past verbal adverb: — Verbal noun: dojavljívānje
Number Singular Plural
Person 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
Verbal forms ja ti on / ona / ono mi vi oni / one / ona
Present dojàvljujēm dojavljuješ dojavljuje dojavljujemo dojavljujete dojavljuju
Future Future I dojavljivat ću1
dojavljivaću 		dojavljivat ćeš1
dojavljivaćeš 		dojavljivat će1
dojavljivaće 		dojavljivat ćemo1
dojavljivaćemo 		dojavljivat ćete1
dojavljivaćete 		dojavljivat će1
dojavljivaće
Future II bȕdēm dojavljivao2 bȕdēš dojavljivao2 bȕdē dojavljivao2 bȕdēmo dojavljivali2 bȕdēte dojavljivali2 bȕdū dojavljivali2
Past Perfect dojavljivao sam2 dojavljivao si2 dojavljivao je2 dojavljivali smo2 dojavljivali ste2 dojavljivali su2
Pluperfect3 bȉo sam dojavljivao2 bȉo si dojavljivao2 bȉo je dojavljivao2 bíli smo dojavljivali2 bíli ste dojavljivali2 bíli su dojavljivali2
Imperfect dojavljivah dojavljivaše dojavljivaše dojavljivasmo dojavljivaste dojavljivahu
Conditional I dojavljivao bih2 dojavljivao bi2 dojavljivao bi2 dojavljivali bismo2 dojavljivali biste2 dojavljivali bi2
Conditional II4 bȉo bih dojavljivao2 bȉo bi dojavljivao2 bȉo bi dojavljivao2 bíli bismo dojavljivali2 bíli biste dojavljivali2 bíli bi dojavljivali2
Imperative — dojavljuj — dojavljujmo dojavljujte —
Active past participle dojavljivao m / dojavljivala f / dojavljivalo n dojavljivali m / dojavljivale f / dojavljivala n
Passive past participle dojavljivan m / dojavljivana f / dojavljivano n dojavljivani m / dojavljivane f / dojavljivana n
1   Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic.
2   For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively.
3   Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.

4   Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
  *Note: The aorist and imperfect were not present in, or have nowadays fallen into disuse in, many dialects and therefore they are routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech.

References

  • “dojavljivati”, in Hrvatski jezični portal (in Serbo-Croatian), 2006–2024
Wikious
Boobota
Sagapedia