dolu

Hello, you have come here looking for the meaning of the word dolu. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word dolu, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say dolu in singular and plural. Everything you need to know about the word dolu you have here. The definition of the word dolu will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofdolu, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: dolů, ďolü, and dołu

Azerbaijani

Pronunciation

  • IPA(key):
  • Audio(file)
  • Hyphenation: do‧lu

Etymology 1

From Proto-Turkic *tōlu, from Proto-Turkic *tōl- (“to be full”).

Adjective

dolu (comparative daha dolu, superlative ən dolu, intensive dopdolu)

  1. full
    Antonym: boş
    • 1925, Süleyman Sani Axundov, Nə Üçün [What for?]; republished as Süleyman Sani Axundov. Seçilmiş Əsərləri, Baku: Şərq-Qərb, 2005, page 276:
      9 yanvarda Peterburq küçələri işçilər və onların arvad-uşaqları ilə dolu idi.
      On January 9th, streets of St. Petersburg were full of workers and their wives and children.
  2. plump, well-fed
    Synonyms: see Thesaurus:kök
Derived terms

Etymology 2

From Common Turkic *tolu.

Noun

dolu (definite accusative dolunu, plural dolular)

  1. hail
Declension
    Declension of dolu
singular plural
nominative dolu
 dolular
definite accusative dolunu
 doluları
dative doluya
 dolulara
locative doluda
 dolularda
ablative doludan
 dolulardan
definite genitive dolunun
 doluların
    Possessive forms of dolu
nominative
singular plural
mənim (“my”) dolum dolularım
sənin (“your”) dolun doluların
onun (“his/her/its”) dolusu doluları
bizim (“our”) dolumuz dolularımız
sizin (“your”) dolunuz dolularınız
onların (“their”) dolusu or doluları doluları
accusative
singular plural
mənim (“my”) dolumu dolularımı
sənin (“your”) dolunu dolularını
onun (“his/her/its”) dolusunu dolularını
bizim (“our”) dolumuzu dolularımızı
sizin (“your”) dolunuzu dolularınızı
onların (“their”) dolusunu or dolularını dolularını
dative
singular plural
mənim (“my”) doluma dolularıma
sənin (“your”) doluna dolularına
onun (“his/her/its”) dolusuna dolularına
bizim (“our”) dolumuza dolularımıza
sizin (“your”) dolunuza dolularınıza
onların (“their”) dolusuna or dolularına dolularına
locative
singular plural
mənim (“my”) dolumda dolularımda
sənin (“your”) dolunda dolularında
onun (“his/her/its”) dolusunda dolularında
bizim (“our”) dolumuzda dolularımızda
sizin (“your”) dolunuzda dolularınızda
onların (“their”) dolusunda or dolularında dolularında
ablative
singular plural
mənim (“my”) dolumdan dolularımdan
sənin (“your”) dolundan dolularından
onun (“his/her/its”) dolusundan dolularından
bizim (“our”) dolumuzdan dolularımızdan
sizin (“your”) dolunuzdan dolularınızdan
onların (“their”) dolusundan or dolularından dolularından
genitive
singular plural
mənim (“my”) dolumun dolularımın
sənin (“your”) dolunun dolularının
onun (“his/her/its”) dolusunun dolularının
bizim (“our”) dolumuzun dolularımızın
sizin (“your”) dolunuzun dolularınızın
onların (“their”) dolusunun or dolularının dolularının

References

  1. ^ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*dolu”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Basque

Noun

dolu

  1. grief

Czech

Pronunciation

Noun

dolu m

  1. genitive/dative/locative singular of důl

Turkish

Etymology 1

From Ottoman Turkish طولو (“dolu”), from Proto-Turkic *tōlu, Proto-Turkic *tōl- (“to be full”).

Adjective

dolu

  1. full
Antonyms
Derived terms

Etymology 2

From Common Turkic *tolu (“hail”).

Noun

dolu (definite accusative doluyu, plural dolular)

  1. (meteorology) hail
Wikious
Boobota
Sagapedia