Perfect passive participle of domō.
domitus (feminine domita, neuter domitum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | domitus | domita | domitum | domitī | domitae | domita | |
Genitive | domitī | domitae | domitī | domitōrum | domitārum | domitōrum | |
Dative | domitō | domitō | domitīs | ||||
Accusative | domitum | domitam | domitum | domitōs | domitās | domita | |
Ablative | domitō | domitā | domitō | domitīs | |||
Vocative | domite | domita | domitum | domitī | domitae | domita |
Either from domus + -ītus, as if from *domīre, or same as Etymology 1.
domī̆tus (feminine domī̆ta, neuter domī̆tum); first/second-declension adjective
It's uncertain whether this is a separate word, or a one-time coining in a pun to be equated with the participle.
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | domī̆tus | domī̆ta | domī̆tum | domī̆tī | domī̆tae | domī̆ta | |
Genitive | domī̆tī | domī̆tae | domī̆tī | domī̆tōrum | domī̆tārum | domī̆tōrum | |
Dative | domī̆tō | domī̆tō | domī̆tīs | ||||
Accusative | domī̆tum | domī̆tam | domī̆tum | domī̆tōs | domī̆tās | domī̆ta | |
Ablative | domī̆tō | domī̆tā | domī̆tō | domī̆tīs | |||
Vocative | domī̆te | domī̆ta | domī̆tum | domī̆tī | domī̆tae | domī̆ta |