From Middle English donatour, from Latin dōnātor and Old French; equivalent to donate + -or.
donator (plural donators)
Most commonly used in legal documents.
Learned borrowing from Latin dōnātor.
donator (plural donator-donator)
donator (plural donatores)
dōnātor
Learned borrowing from Latin dōnātor.
donator m pers (female equivalent donatorka)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | donator | donatorzy/donatorowie |
genitive | donatora | donatorów |
dative | donatorowi | donatorom |
accusative | donatora | donatorów |
instrumental | donatorem | donatorami |
locative | donatorze | donatorach |
vocative | donatorze | donatorzy/donatorowie |
Borrowed from French donateur. Equivalent to dona + -tor.
donator m (plural donatori)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | ||
nominative-accusative | donator | donatorul | donatori | donatorii | |
genitive-dative | donator | donatorului | donatori | donatorilor | |
vocative | donatorule | donatorilor |
dònātor m (Cyrillic spelling до̀на̄тор)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | donator | donatori |
genitive | donatora | donatora |
dative | donatoru | donatorima |
accusative | donatora | donatore |
vocative | donatore | donatori |
locative | donatoru | donatorima |
instrumental | donatorom | donatorima |
donator c
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | donator | donators |
definite | donatorn | donatorns | |
plural | indefinite | donatorer | donatorers |
definite | donatorerna | donatorernas |