dowód

Hello, you have come here looking for the meaning of the word dowód. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word dowód, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say dowód in singular and plural. Everything you need to know about the word dowód you have here. The definition of the word dowód will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofdowód, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: dowōd

Kashubian

Etymology

Deverbal from dowiescdowòdzëc. Compare Polish dowód.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdɔ.wot/
  • Rhymes: -ɔwot
  • Syllabification: do‧wód

Noun

dowód m inan (related adjective dowòdowi)

  1. proof, piece of evidence (that which evinces the realness of something)
    Synonym: dokôz
  2. proof (document confirming something)
nouns
verbs

Further reading

  • Stefan Ramułt (1893) “dowòd”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), page 29
  • Sychta, Bernard (1967) “dovȯd”, in Słownik gwar kaszubskich (in Polish), volumes 1 (A – Ǵ), Wrocław: Ossolineum, page 233
  • Jan Trepczyk (1994) “dowód”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
  • Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “dowód”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi
  • dowód”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka, Fundacja Kaszuby, 2022

Old Polish

Etymology

Deverbal from dowieśćdowodzić. First attested in the 15th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /dɔvɔːt/
  • IPA(key): (15th CE) /dɔvot/

Noun

dowód m inan

  1. (attested in Masovia) argument; proof (reasoning or fact justifying the truth of something)
    • 1921 [1454], Kazimierz Tymieniecki, editor, Wolność kmieca na Mazowszu w wieku XV, Masovia, page 5:
      Martinus de Zawisti uczynyl dowod super kmethonem Retyborium o *zemskye vklad, eze *dowyold, aby mv vczynil per sex dominicas o wloką
      [Martinus de Zawisty uczynił dowód super kmethonem Retyborium o ziemski[e] układ, eże dowiodł, aby mu uczynił per sex dominicas o włokę]
    • 1922 [1455], “Sądownictwo w sprawach kmiecych a ustalanie się stanów na Mazowszu pod koniec wieków średnich”, in Kazimierz Tymieniecki, editor, Prace Komisji Hisorycznej, volume 3, Masovia, page 139:
      Cuczynsky debuit aprobare dowodem scabinis super kmethonem Petrum
      [Kuczyński debuit aprobare dowodem scabinis super kmethonem Petrum]
  2. sign, trace
    • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 75:
      Dowod argumentum (transierunt... tamquam avis, quae transvolat in aëre, cuius nullum invenitur argumentum itineris, sed tantum sonitus alarum Sap 5, 11)
      [Dowód argumentum (transierunt... tamquam avis, quae transvolat in aëre, cuius nullum invenitur argumentum itineris, sed tantum sonitus alarum Sap 5, 11)]
  3. (attested in Lesser Poland) corruption of powód
    • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I, Lesser Poland, page 20:
      Gdyby nyekto byl pozwan pyrwe, wtore, trzecze kv odpowyadanyv na szalobą dowoda, a ten to nye stanye (citatus non comparuerit), tegdy dla gego nyeposlvszenstwa na trzeczem rokv ma bycz zdan, a powodowy ma bycz przysądzona wlostna dzerszawa, ... a sąmpyercza yvsz ma odstąpycz
      [Gdyby niekto był pozwan pirwe, wtore, trzecie ku odpowiadaniu na żałobę dowoda, a ten to nie stanie (citatus non comparuerit), tegdy dla jego nieposłuszeństwa na trzeciem roku ma być zdan, a powodowi ma być przysądzona włostna dzierżawa, ... a sampierca już ma odstępić]

Derived terms

adjectives
adverbs
verbs

Descendants

  • Polish: dowód
  • Silesian: dowōd

References

  • Boryś, Wiesław (2005) “wieść II”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “wieść II”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “dowód”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
  • Sławski, Franciszek (1958-1965) “dowód”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “dowód”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology

Inherited from Old Polish dowód. By surface analysis, deverbal from dowieśćdowodzić. Compare Kashubian dowód.

Pronunciation

 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvut
  • Syllabification: do‧wód

Noun

dowód m inan (diminutive dowodzik, related adjective dowodowy)

  1. proof, piece of evidence (that which evinces the realness of something)
    1. (law) evidence (anything admitted by a court to prove or disprove alleged matters of fact in a trial)
    2. (law) evidentiary proceedings
      Synonym: postępowanie dowodowe
    3. (Middle Polish) argument (fact or statement used to support a proposition)
      Synonym: argument
  2. proof (document confirming something)
    Synonym: zaświadczenie
  3. identity document, ID (document which may be used to prove a person's identity)
    Synonyms: dowód osobisty, dowód tożsamości
  4. (sciences, logic, mathematics) proof (series of consecutive sentences proving the validity of some statement)
  5. (obsolete) attempt (try to achieve one's intention)
  6. (obsolete) leadership; stimulus
  7. (obsolete) school register

Declension

Derived terms

nouns
adjectives
adverbs
verbs

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), dowód is one of the most used words in Polish, appearing 18 times in scientific texts, 6 times in news, 9 times in essays, 11 times in fiction, and 22 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 66 times, making it the 985th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

  1. ^ Ida Kurcz (1990) “dowód”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 89

Further reading