dręczyć

Hello, you have come here looking for the meaning of the word dręczyć. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word dręczyć, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say dręczyć in singular and plural. Everything you need to know about the word dręczyć you have here. The definition of the word dręczyć will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofdręczyć, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *drǫčiti.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdrɛn.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛnt͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: drę‧czyć

Verb

dręczyć impf

  1. (transitive) to torment, to torture, to rack
  2. (transitive) to bother, to trouble, to distress
  3. (reflexive with się) to worry, to grieve, to be troubled
    Synonyms: see Thesaurus:bać się
    Nie dręcz się. ― Don't beat yourself up.
  4. (reflexive with się) to bother each other

Conjugation

Conjugation of dręczyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dręczyć
present tense 1st dręczę dręczymy
2nd dręczysz dręczycie
3rd dręczy dręczą
impersonal dręczy się
past tense 1st dręczyłem,
-(e)m dręczył 		dręczyłam,
-(e)m dręczyła 		dręczyłom,
-(e)m dręczyło 		dręczyliśmy,
-(e)śmy dręczyli 		dręczyłyśmy,
-(e)śmy dręczyły
2nd dręczyłeś,
-(e)ś dręczył 		dręczyłaś,
-(e)ś dręczyła 		dręczyłoś,
-(e)ś dręczyło 		dręczyliście,
-(e)ście dręczyli 		dręczyłyście,
-(e)ście dręczyły
3rd dręczył dręczyła dręczyło dręczyli dręczyły
impersonal dręczono
future tense 1st będę dręczył,
będę dręczyć 		będę dręczyła,
będę dręczyć 		będę dręczyło,
będę dręczyć 		będziemy dręczyli,
będziemy dręczyć 		będziemy dręczyły,
będziemy dręczyć
2nd będziesz dręczył,
będziesz dręczyć 		będziesz dręczyła,
będziesz dręczyć 		będziesz dręczyło,
będziesz dręczyć 		będziecie dręczyli,
będziecie dręczyć 		będziecie dręczyły,
będziecie dręczyć
3rd będzie dręczył,
będzie dręczyć 		będzie dręczyła,
będzie dręczyć 		będzie dręczyło,
będzie dręczyć 		będą dręczyli,
będą dręczyć 		będą dręczyły,
będą dręczyć
impersonal będzie dręczyć się
conditional 1st dręczyłbym,
bym dręczył 		dręczyłabym,
bym dręczyła 		dręczyłobym,
bym dręczyło 		dręczylibyśmy,
byśmy dręczyli 		dręczyłybyśmy,
byśmy dręczyły
2nd dręczyłbyś,
byś dręczył 		dręczyłabyś,
byś dręczyła 		dręczyłobyś,
byś dręczyło 		dręczylibyście,
byście dręczyli 		dręczyłybyście,
byście dręczyły
3rd dręczyłby,
by dręczył 		dręczyłaby,
by dręczyła 		dręczyłoby,
by dręczyło 		dręczyliby,
by dręczyli 		dręczyłyby,
by dręczyły
impersonal dręczono by
imperative 1st niech dręczę dręczmy
2nd dręcz dręczcie
3rd niech dręczy niech dręczą
active adjectival participle dręczący dręcząca dręczące dręczący dręczące
passive adjectival participle dręczony dręczona dręczone dręczeni dręczone
contemporary adverbial participle dręcząc
verbal noun dręczenie

Derived terms

noun

Further reading

  • dręczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dręczyć in Polish dictionaries at PWN
Wikious
Boobota
Sagapedia