drać

Inherited from Proto-Slavic *dьràti. First attested in 1396.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /drat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /drat͡ɕ/

drać impf

1. to tear, to rend
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 725:

     Obyczay byl zydovsky, kyedykoly vslyschely krzyvdą boską, tedy nathychmyast drapaly na sobye odzyenye, a przeto ten Cayphasch dzyerze na sobye odzyenye, aby thym vyathscha y czyasschą vyną vkazal namylszego Iesucrista

     [Obyczaj był żydowski, kiedykoli usłyszeli krzywdę boską, tedy natychmiast drapali na sobie odzienie. A przeto ten Kaifasz dzierze na sobie odzienie, aby tym więtszą i cięższą winę ukazał namilszego Jesukrysta]

2. (attested in Lesser Poland) The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
   1. to take; to rob
      • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I‎, Lesser Poland, page 35:

        Nykt przez czygey woley czvdza rzecz ma dracz

        [Nikt przez czyjej wolej cudzą rzecz ma drać]

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “drać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN