From dubbel (“double”) + hartig (“hearted”).
dubbelhartig (comparative dubbelhartiger, superlative dubbelhartigst)
Declension of dubbelhartig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | dubbelhartig | |||
inflected | dubbelhartige | |||
comparative | dubbelhartiger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | dubbelhartig | dubbelhartiger | het dubbelhartigst het dubbelhartigste | |
indefinite | m./f. sing. | dubbelhartige | dubbelhartigere | dubbelhartigste |
n. sing. | dubbelhartig | dubbelhartiger | dubbelhartigste | |
plural | dubbelhartige | dubbelhartigere | dubbelhartigste | |
definite | dubbelhartige | dubbelhartigere | dubbelhartigste | |
partitive | dubbelhartigs | dubbelhartigers | — |