Compound of duizeling (“vertigo”) + wekkend (“inducing”).
duizelingwekkend (comparative duizelingwekkender, superlative duizelingwekkendst)
Declension of duizelingwekkend | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | duizelingwekkend | |||
inflected | duizelingwekkende | |||
comparative | duizelingwekkender | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | duizelingwekkend | duizelingwekkender | het duizelingwekkendst het duizelingwekkendste | |
indefinite | m./f. sing. | duizelingwekkende | duizelingwekkendere | duizelingwekkendste |
n. sing. | duizelingwekkend | duizelingwekkender | duizelingwekkendste | |
plural | duizelingwekkende | duizelingwekkendere | duizelingwekkendste | |
definite | duizelingwekkende | duizelingwekkendere | duizelingwekkendste | |
partitive | duizelingwekkends | duizelingwekkenders | — |